پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از مهم‌ترين ابعاد زندگي انسان كه رابطه بسيار محكم و مشخصي با ابعاد ديگر دارد؛ و گاه ابعاد ديگر را تحت تأثير قرار مي‌دهد. بعد اخلاقي مي‌باشد. رعايت شئون اخلاقي در جامعه از لوازم زندگي و ابعاد شخصيتي انسان‌ها است؛ و قرآن كريم و روايات اهل‌بيت به اين عامل و تأثيرات آن نگاه ويژه داشته است؛ و به همان ميزان نيز در نقطه مقابل رذايل اخلاقي مورد مذمت و نكوهش قرارگرفته و دستور به ترك آن داده‌شده است. يكي از اين رذيله‌هاي اخلاقي، استهزاء مي‌باشد. استهزاء اين است كه آدمي گفتار و كردار مردم را به قول و يا به ايماواشاره، طوري نقل و حكايت كند كه سبب خنده ديگران شود. بديهي است، اين خلق و رفتار استهزاءگران، قطعاً مورد رضايت خداوند تبارك‌وتعالي نيست، زيرا بويي از ايمان ندارند؛ و عيوب مسلمانان را كاملاً آشكار مي‌سازند؛ هم‌چنين اخلاق و منش خوبان و پاكان را به رسواترين صورت، در نگاه مردم آشكار مي‌كنند. كساني كه مرتكب اين اعمال زشت هستند، قطعاً از انسانيت به دور و سزاوار عقوبت دنيا و آخرت هستند. كلمه استهزاء چندين بار در قرآن آمده است، بديهي است، اين نكته بيانگر آن است كه عدم استهزاء در سبك زندگي فردي، بالأخص تعاملات اجتماعي تأثير دارد؛ و زندگي انسان را به‌سوي سعادت و كمال و رستگاري سوق مي‌دهد؛ هم‌چنين موجب وحدت و همبستگي، ارتقا و امنيت اجتماعي و درنهايت باعث رشد و كمال جامعه اسلامي مي‌شود. ازاين‌رو اين نوشته، به‌صورت كتابخانه‌اي، تحليلي، توصيفي با بيان زمينه‌ها، پيامدها و راهكارهاي مقابله با استهزاء در زندگي فردي و اجتماعي، نقش اين رذيله اخلاقي را در تعاملات فردي و اجتماعي تبيين مي‌سازد.