پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

وظيفه پوشش كه اسلام براي زنان مقرر كرده است به معني اين نيست كه از خانه بيرون نرود. و اصلا زنداني كردن زن دراسلام مطرح نيست. عفاف و حجاب در اسلام اين است كه زن در معاشرت خود با مردان خود را بپوشاند و به جلوه گري و خود نمايي نپردازد. ميزان ضخامت و حتي كيفيت دوخت لباس خود بخش مهمي از حجاب را تشكيل مي دهد. بدون شك لباس هاي نازك و تنگ و بدن نما موجب خيره شدن چشم هاي هرزه و آلوده سبب به فساد كشيدن است. در مقابل لباس هاي غير بدن نما ديده ها را از خود دور مي سازد و سلامت معنوي نفوس را تامين مي كند. در رنگ ها ترديدي نيست كه برخي از رنگ ها ديده ها را خيره مي سازد و پاره اي ديگر نگاه ها را از خود مي راند و دور مي سازد و علاوه بر آن ما در جامعه اي زندگي مي كنيم كه ميليون ها جوان در اوج غريزه جنسي به سر مي برند و در سخت ترين شرايط جواني از امكان ازدواج محروم اند. از اين روست كه در طول تاريخ برخي زنان مسلمان به ميل خود لباس و چادر مشكي را براي حجاب برگزيده اند. لذا در اين تحقيق كه به روش تحليلي و توصيفي و كتابخانه اي جمع آوري شده است، راهكارهاي علمي و عملي را براي نهادينه كردن اين فرهنگ در بين بانوان با توجه به مساله اشتغال آنها در محيط هاي كار ارائه شده است. و بررسي ها نشان داد كه تمامي راهكارهاي نهادينه كردن فرهنگ عفاف و حجاب در محيط كار نيازمند يك تلاش ملي و مشاركتي همگاني است. يقينا يك ارگان و يا اداره خاص نمي تواند در نهادينه كردن اين فرهنگ موفق باشد. همگان بايد احساس مسووليت نموده و دست در دست يكديگر نهاده، تا بتوانيم محيطي كاملا اسلامي در تمامي محيط هاي كاري داشته باشيم.