پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اراده مرتبه‌اي از خواستن است كه بعد از تصور منفعت و مصلحت توسط عقل عملي حاصل مي‌شود. قواي ارادي ويژگي ممتاز انسان است . اين استعداد در بعد فردي و ملي قابليت تقويت دارد. در قرآن و روايات به راهكارهاي شناختي و رفتاري براي اين منظور پرداخته شده است. با شناخت و رويكرد قرآني و روايي نسبت به آن راهكارها، انسان با اراده مي‌تواند در مقابل اميال، وهم و غضب ايستادگي كند، حتي قوانين طبيعت را از حالت معمول بازدارد. اين نوشتار يك بررسي كتابخانه‌اي از منابع تفسيري و روايي، با داده‌پردازي توصيفي تبييني است. در قرآن و كلام معصومين عليهم السلام، هستي‌شناسي و خودشناسي، مثبت انديشي و آگاهي نسبت به توانايي و عمل، به عنوان راهكارهاي شناختي تقويت اراده‌ي فردي است و نقش رهبري، تبليغات، دينداري و ... در جامعه‌اي كه هدف و نظام مشترك دارند و رابطه آنها بايد رابطه برادري باشد، از راهكارهاي تقويت اراده ملي است. مهمترين راهكارهاي رفتاري متناسب با اين شناخت‌ها برنامه‌ريزي، رقابت و عبادت است. نتايج اين پژوهش چنين است كه با استفاده از منابع اصيل اسلامي اگر انسان جايگاه و هدف خود را در ميان هستي، بشناسد قدر خود و لحظاتش را مي‌داند. همچنين شكل‌گيري تفكر ناب انسان، نياز به شناخت توانايي و كاري كه قصدش را كرده، دارد تا بتواند ضمن كنترل انديشه‌اش بر مشكلات مسير غلبه كند. وقتي جامعه‌اي براساس ايمان و عقيده قرآني و روايي شكل گرفت، همه ملت براي يك هدف تلاش مي‌كند. آنها ضمن اطاعت از رهبري، اتحاد خويش را حفظ مي‌كنند و با پيوند عاطفي و تبليغاتي كه به دور از غفلت آفريني است از بركات اراده‌ي جمعي بهره مي‌برند. ملت اسلامي از نفوذ موانع اراده مراقبت مي‌كنند و براي اهداف خود برنامه‌ريزي كرده و از عبادت و رقابت سالم براي رسيدن به پيشرفت و غلبه بر دشمنان بهره‌مند هستند.