پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در عصر حاضر روابط ميان كشورها و به تبع آن سياست خارجي گسترش و اهميّت زيادي پيدا نموده و عواملي كه سياست خارجي را مي سازند، بيشتر و با اهميت تر گشته اند؛ در اين زمان بدون داشتن روابط با ديگر كشورها ادامه حيات براي هيچ كشوري امكان پذير نيست. هر كشوري با توجّه به مباني و ارزش هاي حاكم، سياست خارجي خود را تنظيم مي كند. از آنجا كه يك حكومت اسلامي شيعه شايسته است سياست خود را بر طبق موازين شرع مقدس بنا كند؛ انجام اين پژوهش ضروري به نظر مي رسد. در اين پژوهش با تكيه بر آيات و روايات و سيره ي عملي اهل بيت (عليهم السلام) استخراج اصول حاكم بر سياست خارجي اسلام پرداخته شده است تا بتوان آن را به سياستمداران كشورهاي اسلامي ارائه داد. بررسي موضوع اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي است و با رجوع به قرآن و كتب روايي و كتاب ها و مقالاتي كه در راستاي سياست خارجي حاكم بر اسلام نگاشته شده است. در اين تحقيق در سه فصل مجزا به بررسي اصول ايجابي و سلبي حاكم بر سياست خارجي در مواجهه با ملل مسلمان و غير مسلمان اعم از متعهد (غيرمعاند) و معاند با حكومت اسلامي پرداخته شده است. با بررسي آيات، روايات و سيره، منظور از سياست خارجي لزوماً خارج از مرزهاي جغرافيايي نيست بلكه مقابله با دشمنان است؛ و شايسته است كه حكومت اسلامي، در برابر ساير مسلمانان اصولي مثل تعاون، مدارا و ... و در مواجهه با كفار غير معاند، اصولي مثل دعوت، تعهد به معاهدات بين المللي و... و در ديپلماسي با كشورهاي معاند اصولي مثل پايبندي به معاهدات، مصونيّت سفرا و نمايندگان و... را مراعات نمايد. اصول عزّت اسلامي و پايبندي به معاهدات و... اصولي مشترك در ديپلماسي بين هر سه دسته از كشورها مي باشد. واژگان كليدي