پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قبل از طلوع خورشيد اسلام، نژاد¬پرستي و تبعيض نژادي و جنسيتي در ميان اعراب جاهلي بيداد مي¬كرد. تفاخر عرب بر عجم و فاصله بسيار زياد بين زن و مرد به عنوان يك طرز فكر فراگير، نهادينه شده بود. با بعثت پيامبر اسلام6 آن حضرت مامور شدند كه آداب و رسوم خرافي و جاهلي را از بين ببرند و زنجيرهاي اسارت و بردگي را كه بر جسم و روح مردم سنگيني ميكرد يكي پس از ديگري از گردن مردم بردارند. اشتراك بين زن و مرد در انسانيت اقتضا مي¬كند كه آن¬ها در حقوق و تكاليفي كه به مشتركات آنان مربوط ميشود مساوي باشند مانند حق تحصيل علم، حق مالكيت و حق انتخاب همسر، البته زن و مرد با توجه به تفاوت بدني و جنسيتي خود، حقوق و تكاليف اختصاصي نيز دارند كه اسلام به آن توجه نموده است. در ميان اديان و مذاهب گوناگون، خصيصه نژادپرستي در شخصيت قومي يهود بسيار پررنگ و واقعيتي آشكار و انكارناپذير است. منشأ برگزيدگي قوم يهود مطالبي است كه در تورات فعلي وجود دارد از جمله در باب نوزدهم «سفر خروج» آمده كه اگر مطيع من باشيد و عهد مرا نگه داريد از ميان اقوام، شما قوم خاص من خواهيد بود. اين انديشه در تلمود پررنگ¬تر و جدي¬تر دنبال شده است. تا جايي كه علماي يهود ادعا مي¬كنند كه قوم بني¬اسرائيل به كلي در ساختار روحي و رواني خود با ديگر اقوام تفاوت دارند. تحقيق حاضر برآن است كه با مقايسه بين دو ديدگاه اسلام و يهود در ابواب مختلف فقه اماميه از يك¬ سو و احكام و تعليمات فقهي يهود كه در تورات و تلمود انعكاس يافته است نظرات مترقي و عدالت محور اسلام را در مورد برابري انسان¬ها و نيز در مورد حقوق زنان با نظرات دين تحريف شده يهود، مقايسه كند. فصلها و گفتارهاي اين تحقيق براساس ابواب فقهي كتاب «شرايع الاسلام» تنظيم شده و در هر فصل، بخشي از احكام فقهي اسلام با احكام فقهي يهود مقايسه شده است.