پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

خانواده اولين و مهمترين نهاد اجتماعي است كه همواره بخش قابلتوجهي از اشتغالات فكري انسان را تشكيل ميدهد؛ در دين مبين اسلام نيز خانواده داراي جايگاه والا و پايه و اساس جامعه است و خانواده را مهمترين وسيله جهت اصلاح جامعه معرفي ميكند. بنابراين استحكام هر چه بيشتر اين نهاد مقدس امري لازم و ضروري است و اين امر مهم تنها با تلاش دو ركن اصلي اين نهاد، همان زن و شوهر بهدست ميآيد كه با رعايت حقوق يكديگر نسبت به هم ميتوانند پايه اين نهاد را مستحكم بنا نهاده و بهپيش برند. واضح و روشن است كه بيتوجهي به اين حقوق (باتوجه به نقش محوري و اثرگذار آنها در خانواده) علاوه بر آسيبپذير كردن رابطه همسران، ميتواند روابط ساير اعضاي خانواده را آشفته كند و حتي خانواده را در معرض خطر فروپاشي قرار دهد. در اين نوشتار تلاش شده است به بررسي تطبيقي اين روابط از ديدگاه علامه طباطبايي و مرحوم طبرسي بپردازيم. اين اثر شامل۴ فصل مي باشد. در فصل نخست به كليات و مفهوم شناسي موضوع پرداخته دو مفسر را به طور اجمالي معرفي مي كند. در فصل دوم نگارنده به صورت تفصيلي به تحليل موضوع مي پردازد و روابط حقوقي مشترك زوجين را از ديدگاه دو بزرگوار در مباحث توارث، تامين نياز جنسي، حسن معاشرت و مالكيت اقتصادي تبيين مي كند. در فصل سوم حقوق اختصاصي زن بر مرد با زير مجموعه حق مهريه، نفقه و مسكن و مضاجعه مورد تحليل قرار مي گيرد و نيز در آخرين بخش اين نوشتار به حقوق اختصاصي مرد بر زن با گزاره هاي تمكين جنسي، حفظ قيوميت مرد، اطاعت از شوهر و حفظ منافع و اسرار مرد پرداخته مي شود. نهايتا نتيجه حاصل از اين بررسي اين شد كه هر دو مفسر بر اصل حقوق زن و مرد نسبت به يكديگر نظر موافق اما در جزييات آن اختلاف نظر دارند.