پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

حق گرايي و اطاعت پذيري مهم ترين شاخصه ذاتي عقل است. اين عقل حقيقت نما و حق پيما مي تواند با تفكيك حق و باطل، مسير را براي بندگي و رسيدن انسان به قرب الي الله فراهم نمايد. گرچه همه انسان ها در بهره مندي از اين موهبت و حجت الهي يكسانند ولي تنها عده اي مصداق احسن الخالقين گشته و به مقام والاي انساني دست مي يابند. با تأمّل و تعمّق در سخنان امام علي(عليه السلام) به عنوان انسان كامل مي توان دريافت كه عوامل فردي و اجتماعي مي تواند در عمليات معرفتي عقل اختلال ايجاد كرده و اين منبع شناخت را تحت تأثير قرار دهد. تحقيق حاضر با روش توصيفي_تحليلي و جمع آوري اطلاعات از طريق مطالعه منابع و متون كتابخانه اي به اين نتايج دست يافته كه عاملي چون شيطان با ايجاد وسوسه و القائات، انسان را به پيروي از هواي نفس واداشته و توجه او را به ذخارف دنيايي جلب و او را مشغول به سرگرمي هاي زودگذر و آرزوهاي طولاني مي نمايد و سرانجام موجب غفلت او مي شود و ترازوي سنجش عقل انسان توازن خود را از دست داده و حق را نمي بيند. همچنين انسان به اين دليل كه در بطن جامعه زندگي مي كند، عواملي چون عوام زدگي، انحرافات فرهنگي و معاشرت با افراد ناشايست نيز بر غفلت او از ياد خدا تاثير مي گذارد و فراموشي خداوند اساسي ترين مسئله اي است كه با انحراف انسان از مدار حق و توحيد همراه خواهد بود كه همين امر منشأ سقوط و شقاوت انسان است.