پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از مهمترين واژگان قرآن ، واژه امر است كه در آيات متعددي به خدا نسبت داده شده و بر دو قسم امر تكويني و امر تشريعي و داراي مصاديقي است. يكي از مصاديق امر الهي در آيه 72 سوره انبيا*وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا....*آمده كه از ديدگاه مفسرين شيعي امر درآيه امر تكويني و منظور از هدايت «بأَمْرِنَا»، هدايت تكويني مي باشد كه از شؤون امامت به شمار مي رود . اهل تسنن هدايت در آيه را هدايت تشريعي بيان كرده اند .مسئله امامت يكي از مسائل مهم و اختلافي در بين فريقين است و به همين دليل تبيين صحيح مفهوم امر الهي در آيه ، يعني ولايت تكويني و تشريعي، امري ضروري است .پژوهش حاضرموضوع را به روش توصيفي، تحليلي با مراجعه به منابع تفسيري و كلامي شيعه و اهل تسنن با هدف ارائه تصويري روشن از مفهوم امر الهي و رابطه آن با هدايت و امامت از ديدگاه فربقين بررسي كرده است . نتيجه آن كه اهل تشيع و اهل تسنن در معنا و مفهوم امرالهي و هدايت الهي متفقند و اختلاف فريقين برتكويني يا تشريعي بودن امر و هدايت الهي و مصاديق آن در آيه مذكور است . شيعه اعتقاد دارد كه امر و هدايت تكويني است و هدايت به امر به معني امامت و از اصول مذهب ميباشد اما اهل سنت امر و هدايت را تشريعي و امامت را از مسائل فقهي و جزو فروع دين به شمار مي آورند با بررسي تطبيقي وجوه اشتراك و افتراق درمسأله امامت ، همه مذاهب اسلامي وجود امام و حاكم اسلامي در جامعه را ضروري دانسته اند . در رابطه با ،جعل امام (ائمه) به امر الهي ، شيعيان به خصوص اماميه بنا بر مفاد آيه *وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا....* جعل امام را الهي و عصمت امام را ثابت مي كنند و هيچ اختلافي بين آنان وجود ندارد. اما مفسرين و متكلمين مذاهب مهم اهل تسنن در نحو انتخاب امام و ديگر موارد مانند ، افضليت ، وظايف ، كاركرد وشئونات امام با شيعبان به خصوص شيعيه اماميه اختلافات اساسي دارند.