پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

علم و قدرت الهي از جمله صفات ثبوتي و ذاتي حق تعالي است. در پژوهش حاضر ابتدا حقيقت علم و قدرت الهي را از منظر سه مكتب مشا و اشراق و حكمت متعاليه و از ديدگاه سه فيلسوف تراز ابن سينا و سهرورردي و ملاصدرا مشخص نموديم و سپس به بررسي مباني فلسفي علم و قدرت الهي در اين سه مكتب از منظر فيلسوفان تراز اين مكاتب، پرداختيم. مباني حكمت مشاء در انتساب علم و قدرت الهي به ذات خداوند، مساوقت تجرد با علم، واجب بودن واجب تعالي از جميع جهات و عليت تام واجب تعالي كه مستلزم علم و قدرت تام است. مباني حكمت اشراق، قاعده ي امكان اشرف، اشراق و مبدئيت نورالانوار، عشق و حب، ابداع و صدور، مي باشد. مباني حكمت متعاليه نيز وحدت تشكيكي وجود، عين الربط بودن معلول به علت، وجودي بودن علم و قدرت و مساوقت علم با وجود، قاعده ي معطي الشئ لايكون فاقدا له و بسيط الحقيقه كل الاشياو توجه به تعاليم شريعت مي باشد. و پس از تبيين آراء ايشان در مورد مباني علم و قدرت الهي در پايان متذكر شديم كه همان مباني چگونه بر ذات كامن و ناپيداي حق تعالي حمل مي شود. كليدواژه ها: مباني، علم، قدرت، صفت، ذات.