پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده امروزه با رشد سريع جمعيت و تكنولوژي هاي زيست محيطي محصولاتي طراحي و مهندسي مي شوند كه با روش هاي مختلف آن را به مصرف كنندگان عرضه مي كنند، كه در اصطلاح به اين روش مهندسي ژنتيك و توليد محصول بدست آمده از اين طريق را تراريخته مي نامند. مهندسي ژنتيك و محصولات اصلاح شده تراريخته ،علاوه بر آنكه مساله اي مهم در دانش فناوري زيستي به شمار مي رود ،خود پرونده اي تازه در دانش فقه است .سخن پيرامون اين موضوع فراوان است به طوري كه فقيهان در كشورهاي مختلف به ويژه كشورهاي اسلامي در خصوص مصرف آن اظهارنظر كرده اند و اين اظهارنظرها موجب اختلاف نظر شده است. برخي آن را پيشرفت دانش قلمداد مي كنندو به كارد برد مهندسي ژنتيك و توليد محصولات تراريخته در حوزه هاي مختف پزشكي و دارويي ،كشاورزي و مهمتر از همه رفع گرسنگي در جهان اذعان دارند. امادر مقابل گروهي ديگر معتقدند كه اين فناوري نه تنها كمكي به بشر نمي كند بلكه به دليل مخاطراتي كه براي انسان و محيط زيست دارد آن را پس رفت به حساب آورده اند، اين افراد كه جزء مخالفان محصولات تراريخته به حساب مي آيند معتقدند كه دستكاري ژنتيكي نوعي دخالت در كار خلقت خداوند است و پيروي از خطوات شيطان است و با استنادبه آيات مانند آيه119سوره مبارك نساء«...ولامُرَنَّهُم فَليَغَيَرُنَ خَلَقَ الله وَيَتَخِذ ِالشَيطان ...»روايات مانند حديث معروف پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم)كه فرمود:«لاضررولاضرار في الاسلام »وحكم عقلا مانند وجوب دفع ضرر محتمل، توليد تراريخته را جايز نمي دانند . برخي نيزنظر ميانه اي دارند و توليد اين محصولات را در صورت عدم ضرربه جسم و روح انسان ،برچسب گذاري آنها و عدم آلودگي براي محيط زيست وطبيعت ، جايز دانسته اند.