پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در آموزههاي ديني، كار به عنوان ركن اساسي زندگي و نيرومندترين عامل توليد و مهمترين پايه براي توليد ثروت محسوب ميشود. پيشوايان دين، كار و تلاش براي امرار معاش و گذراندن زندگي را امري مقدس، خداپسندانه و عبادتي بزرگ شمردهاند. رشد و تعالي همهجانبه اقتصادي بدون كار و تلاش امكان پذير نميباشد. رفتار پيامبر و ائمه معصومين عليهمالسلام با قشر كارگران، كشاورزان و ديگر تلاشگران عرصه اقتصادي نشان از جايگاه كار و تلاش و كسب روزي حلال در معارف و تعاليم اسلامي دارد. از سوي ديگر، عزت و سربلندي و رفاه و سعادت دنيوي حتي در زمينه كسب توفيقات معنوي در سايه توسعه و رشد و استقلال اقتصادي ممكن خواهد بود. و اين هدف جز با رعايت اخلاق كار و ظهور ارزشهاي اخلاقي در افكار و گفتار و رفتار به دست نميآيد. انسان هر اندازه اخلاق اسلامي را در همه زمينههاي مختلف زندگي از جمله كار و تلاش اقتصادي بيشتر رعايت كند و در كارها اخلاقيتر باشد و طبق دستورات خداوند عمل كند نه تنها باعث موفقيت بلكه رضايت خلق را نيز خواهد داشت و اثرات مثبت بسياري در زندگي انسان ميگذارد. پژوهش حاضر پس از بيان مفاهيم و كليات، ابتدا جايگاه كار و تلاش اقتصادي در اسلام را معرفي مي كند، آن گاه به بررسي برخي از مهم ترين اصول اخلاقي حاكم بر كار از منظر آيات قرآن و روايات مي پردازد كه عبارتند از: اصل عدالت و خيرخواهي، امانت بودن اموال و اصل توجه به معنويات.