پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از منابع اصلي شيعه در استنباط احكام، سنت ائمه(ع) است. زندگاني حضرت سيدالشهدا(ع) از مصاديق سنت است و قيام كربلا به عنوان يكي از وقايع مهم و اساسي در تاريخ اسلام و تشيع است كه كتب و مقالات فراواني را در آثار شيعيان در زمينه¬هاي مختلف به خود اختصاص داده است. متأسفانه درصد كمي از محققان قيام عاشورا را با رويكرد فقهي مورد بررسي قرار داده¬اند. قيام كربلا يكي از وقايع مهم و اساسي در تاريخ اسلام و تشيع است كه درسها و آموزه¬هاي همه گير زماني و مكاني دارد. بديهي است كه رويكرد فقهي به قيام امام حسين(ع) به معناي دستيابي به احكام الهي با استناد به سنت و سيره امام حسين(ع) مي¬باشد. در اين تحقيق، با توجه به سنت و سيره¬ي امام حسين(ع) و آشنايي مخاطبين با اين سيره، در حد بضاعت نويسنده، آموزه¬هاي فقهي قيام كربلا، مورد بررسي قرار گرفته است. در قيام عاشورا احكام مختلف فقهي به شدت مورد توجه و اهتمام امام حسين(ع) بوده و حضرت با رعايت و جدي شمردن اين احكام در حقيقت مهر تأييدي بر آموزه¬هاي اسلامي زدند و مبلغ اين نكته بودند كه در سبك زندگي اسلامي، اجراي احكام تحت هيچ شرايطي نبايد تعطيل شود. بر اين اساس، مي¬توان گفت كه فقها با استناد به سيره و روش امام حسين(ع) در مسير استنباط احكام مي¬توانند به حكم الهي دست يابند.