پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

شناخت هستي از ديرباز مهم ترين دغدغه بشر بوده، به گونه اي كه همواره يكي از اشتغال هاي فكري انسان، اين است كه آيا جهاني با اين همه عظمت و شگفتي مي تواند ساخته و پرداخته موجودي متعالي نباشد؟ در اين ميان، گروهي دل در گرو حق داشته و عده اندكي در مقام انكار آن برآمدند. با پيشرفت علوم و پيدايش ديدگاه هاي فلسفي، برخي در انكار خدا و برخي در اثبات وجودش رساله ها نوشتند و پرسش هايي مانند اينكه آيا اساسا وجود خدا اثبات شدني است و آيا مي توان برهاني بر وجود خدا اقامه نمود؛ مطرح شد. جان مكي، فيلسوف ملحدي است كه در كتاب «معجزه خداباوري» ديدگاه هاي اثرگذار اثبات وجود خدا و برهان هاي وجودي را مطرح نمود و در نقد تقريرات آنسلم ، دكارت و پلانتينگا كوشيد. مكي در تبيينش دچار فهمي ناقص شد و ناديده گرفتن نقش و اعتبار عقل، ريشه خداناباوري اش شد. گرچه تقريرات آنسلم ، دكارت و پلانتينگا خطاهايي دارد اما اشكالاتي كه مطرح ميشود نميتواند برهان پذيري وجود خدا را خدشه دار كند. در اين نوشتار بحث در مورد عدم صدق استدلال هايي است كه مكي در مخالفت با برهان پذيري خدا آورده است. كليد واژه ها: برهان وجودي، برهان ناپذيري وجود خدا، معجزه خداباوري، جان مكي، دكارت، آنسلم، پلانتينگا