پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

برائت ، تعبيري قرآني و به مفهوم بيزاري و اجتناب از مشركان و دشمنان مسلمانان و قطع پيوند با آنها است . در قرآن علاوه بر نكوهش و مذمت شرك و مشركان ، بر ضرورت گسستن پيوند از مشركان و توصيه جدّي به مقابله با آنان در آيات مختلف تصريح شده است وبرائت از شرك و مشرك همان طوري كه سر لوحه برنامه هاي پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله بود سر لوحه برنامه پيامبران پيشين نيز بود و هر دو مورد در آيات قرآن به تصوير كشيده شده است . واز نظر امام خميني رحمه الله توطئه هاي جهانخواران را به گوش جهانيان رساندن وبا برشمردن جنايات آنان مي توان از آنها برائت جست . ارتباط و دوستي با دشمنان و بيگانگان همواره زيان هاي جبران ناپذيري را به جامعۀ اسلامي وارد كرده است . قرآن كريم بعنوان جامع ترين و كامل ترين كتاب آسماني ، تأكيد و توجه ويژه اي نسبت به اين ارتباطات معطوف داشته است كه به بررسي پنج اصل از جمله عدم دوستي با مشركان و دشمنان دين ، و عدم ترس از قطع ارتباط با آنها ، هم راز نبودن با آنها، عدم اعتماد و اتكا به آنها و عدم تسليم در برابر آنان مي پردازيم . دوستي با مؤمنان و دوري از كافران ، لازمۀ ايمان است و براي حفظ وحدت مسلمانان نبايد با دشمنان ارتباط داشت و اين عدم ارتباط هيچ منافاتي با انسان دوستي و صلح جهاني ندارد زيرا انسانيت دوستي جدا از آشتي با كافران و دشمنان و عملكرد آنهاست . در قرآن كريم تبري و بيزاري برخي از پيامبران الهي به طور برجسته و چشمگير مطرح شده تا الگو و پيشوا براي ديگران باشند از جمله اينها حضرات نوح ، ابراهيم ، هود ، عيسي و محمد عليهم السلام مي باشند و امام خميني رحمه الله احياء كننده اين سيره انبياء عظام در زمان معاصر بودند .