پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده مهر يه از حقوق اقتصادي زن مي باشد كه شرع مقدس اسلام پرداخت آن را بر مرد واجب نموده است مهريه در لغت به معني كابين و مترادف آن صداق، نحله و فريضه است. در اصطلاح فقهي مالي است كه به واسطه عقد نكاح شوهر به زوجه تمليك مي كند و زوج ملزم به پرداخت آن است. قراردادن مهريه از نظر اسلام در عقد ازدواج لازم است و مقدارش بستگي به توافق طرفين دارد. مهر السنه كه به مهر محمدي (صلي الله عليه واله) معروف است مهري است كه پيامبر زنان و دختران خودش را به اين مهر عقد مي كرد كه ميزان آن پانصد درهم است.از شرايط مهر اين است كه ماليت داشته، قابل نقل و انتقال باشد و قابل تمليك باشد. مشهور بين فقهاي اماميه آن است كه هرچه انسان بتواند مالك آن شود صحيح است مهر قرار داده شود ونيز معتقدند مستحب است مبلغ يا مقدار مهر بسيار كم باشد و از مهر السنه تجاوز ننمايد. از بين فقهاي اهل سنت شافعيه و حنابله مي گويند مهر نه از جهت قلت و نه از جهت كثرت حدي ندارد. حنفيه و مالكيه مي گويند مهر را حداقلي است كه كمتر از آن صحيح نمي باشد. ميزان و مقداري كه نزد مالكيه براي مهر واجب شده ربع دينار است. حنفيه 10درهم را تعيين كرده اند چون بنا براعتقاد آنها ملاك قطع دست سارق كمتر از آن نخواهد بود. مهر از حقوق زن به شمار مي رود و در صورتي كه مرد آن را نپردازد زن حق حبس دارد و مي تواند از انجام عمل زناشويي امتناع كند. در غير اين صورت ضمانت اجرايي آن رجوع به حاكم شرع است كه مرد را ملزم به پرداخت ديون خودش مي كند.