پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تحقيق پيش رو با عنوان مباني فقهي ضمان ناشي از سوء مديريت و رفتار مديران و مجريان به بررسي سوء مديريت و رفتارهاي ناشي از سوء مديريت پرداخته و از منظر فقهي ضمان آن را با قواعد فقهي ثابت مي كند. با توجه به قواعد لاضرر ، اتلاف، سنت و بناي عقلا مدير نسبت به خسارات وارده بر اشخاص ضامن است و بايد خسارات مادي را كه از سوءمديريت او ناشي مي شود مانند هر شخص ديگري جبران كند. در جبران خسارت هاي مادي بحثي نيست بلكه بحث در اين است كه آيا خسارات معنوي هم قابل جبران مي باشد يا خير؟ در اين تحقيق اين خسارات نيز با قاعده لاضرر و بناي عقلا و مواد قانوني در قانون مدني و قانون اساسي و آيين دادرسي كيفري و قانون مجازات اسلامي بايد جبران شود و نبايد نسبت به خسارات معنوي بي تفاوت بود. پس در جامعه اسلامي هر كس بايد نسبت به كوچك ترين اعمال سوء كه انجام مي دهد-حتي اتلاف وقت ارباب رجوع- پاسخگو باشد.به همين دليل ضرورت پرداختن به بحث ضمان ناشي از سوء مديريت را دو چندان كرده و اهميت آن را مشهود تر مي كند تامديران نيز نسبت به رفتارهايي كه انجام مي دهند احتياط بيشتري داشته باشند. اين پايان نامه به بيان مفهوم مدير، مديريت، ضمان مي پردازد و علاوه بر اين به بررسي مباني فقهي عام و خاص و مسئله تصدي و حاكميت دولت پرداخته و با دلايلي چون لاضرر و سيره عقلا و روايات ضمان و مسئوليت دولت را اثبات مي كند.