پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مسأله حجاب يك دستور ديني و از مسائل مهم جامعه اسلامي است اهميت آن به حدي است كه يكي از مصاديق معروف و جزء شعائر اسلامي قرار گرفته است. حجاب با بسياري از مسائل پيوند خورده است و داراي ابعاد فردي، اجتماعي و فرهنگي است از اين رو، بايسته است حكومت اسلامي براي تحقق اين وظيفه ديني، فرهنگ سازي كند تا مردم با اعتقاد كامل، به حجاب بنگرند و ترك آن را ناهنجاري بدانند. آنچه مطرح است اين است كه آيا حكومت اسلامي حق دارد زنان مسلمان را به رعايت حجاب الزام نمايد. از بررسي‌ها معلوم مي‌شود حكومت نسبت به احكام اسلامي نمي‌تواند بي‌تفاوت باشد و بايد مردم را به صلاح و خير هدايت و راهنمائي نمايد.در اين راستا اين نوشتار كه از نظر هدف ،كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي و تحليلي است به بررسي حجاب والزامات حكومتي حجاب پرداخته و با تحليل جنبه هاي فردي، اجتماعي ، خانوادگي ؛ دلايل بيولوژيكي ،فرهنگي و اعتقادي بي حجابي را بررسي ومباني شرعي الزام حكومتي حجاب و راهكارهاي الزامي كردن آن در جامعه اسلامي را مطرح مي نمايد و اشكالاتي كه در اين زمينه وجود دارد را مورد تحليل و بررسي قرار مي دهد. نتيجه پژوهش نشان مي دهد حكم اجتماعي حجاب براي تنظيم رابطة شرعي ميان زنان مسلمان و مردان اجنبي تشريع شده؛ حال اگر زن مسلماني نخواهد رابطة خود با مردان نامحرم را بر مبناي شريعت اسلامي تنظيم نمايد؛ حكومت اسلامي مي‌تواند وي را در محيط عمومي ملزم به رعايت حجاب اسلامي نمايد. چنانكه نماز يا روزه از احكام اوليه است، حكومت اسلامي به عنوان حكم حكومتي، امر به حجاب اسلامي و نهي از بي‌حجابي مي‌كند و به همين دليل نمي‌تواند نسبت به اين امور بي‌تفاوت باشد تا بر مبناي عنوان ثانوي- مانند امر به معروف و نهي از منكر- افراد را ملزم به پيگيري از اين امور نمايد.. بنابراين از مجموع ادلة شرعي معلوم مي‌شود كه حكومت اسلامي بر مبناي اصل امر به معروف و نهي از منكر مي‌تواند، زنان مسلمان را به رعايت حجاب اسلامي الزام نمايد .