پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مصونيت، محفوظ ماندن شخص و حفظ ايمني وي بوده و يك مفهوم حقوقي مي‌باشدكه در فقه اماميه نيز جايگاهي ويژه دارد. مصونيت و حفظ جان شخص به اين معناست كه در برخي از موارد معافيت از قانون و الزامات آن، در برابر اجراي مطلق مقررات قانوني داشته باشد،كه داراي مراتبي مي‌باشد وهر مرتبه اي از اين مصونيت، براي افراد خاصي تعريف گرديده است. ابتدا بررسي معناي لغوي و اصطلاحي مصونيت، سياست و ديپلماسي در حقوق بين الملل و اسلام، خصوصاً فقه اماميه را مورد بررسي قرار داده و سپس به افرادي كه مي‌توانند داراي مصونيت باشند و همچنين بخش هايي كه شامل آن شده، اعم از داخلي و خارجي پرداخته شده است و در مرحله بعدي به مصونيت سياسي در فقه اماميه بالاخص قرآن كه نظرات موافق و مخالفي را هم به دنبال دارد اشاره گرديده است. آنچه حاصل آمد اينكه، مصونيت اصطلاحا در امور ديپلماسي و سياسي بوده بنابراين شامل افراد خاص با شرايط خاص سياسي ودر مناصب ويژه است وباعث مي‌گرددكه در آن زمان كاري كه متصدي شغل خاصي است ، نوعي معافيت كه در ارتباط با جان، مال، و يا ناموس و اماكن مي‌باشد از جنبه حقوقي قانون پيدانمايد. اين معافيت حقوقي البته در برخي موارد با شرع اسلام مغايرت داشته و مورد تأييد علما نمي باشدكه به تفصيل اشاره شده است درنتيجه ارزيابي كلي، با توجه به همه مباحث ارائه شده در ادله اماميه، مي‌توان نتيجه گرفت كه مصونيت سياسي با شرايط و قوانين خاصي مورد قبول اسلام مي‌باشد.