بررسی مبانی فقهی هنرهای تصویری و تجسمی در فقه امامیه
يكي از مهمترين مسائل و موضوعات زندگي جمعي و متمدن بشر، مساله مجسمه سازي و نقاشي است. مجسمه سازي، تنديس گري يا پيكر تراشي، هنرشكل دهي يا ريخت(شكل) دادن به اشياء است، مجسمه، شي است كه از گل يا گچ يا سنگ يا فلز و يا چوب كه شبيه موجود جاندار و يا بي جان است ساخته مي شود. و نصوير نيز همان، نقاشي صورت اشياء يا اشخاص برتخته يا ديوار يا مانند آن دو به وسيله قلم يا قلم مو يا يه وسيله ابزار نقاشي است.
از آن جايي كه اين مسأله از امور مورد ابتلا در زمان هاي مختلف از جمله عصر حاضر است. رسيدگي به آن از اهميت خاصي برخوردار است. اين مساله آن قدر اهميت دارد كه در آيات متعددي از قرآن كريم و سنت معصومين «عليه السلام» و هم چنين در بسياري از كتب فقهي به آن پرداخته شده است.
در اين مجال سعي شده است به بيان حكم شرعي ساخت مجسمه و كشيدن نقاشي از منظر فقيهان پيشين و معاصر و دانستن حكم شرعي خريد و فروش و نگهداري مجسمه و نقاشي پرداخته شود.
آنچه كه با بررسي و دقت نظر در آيات و روايات و مطالعه در كتب فقهي فقيهان پيشين و معاصر به دست آمد اين است كه نقاشي و مجسمه ي چيزهايي فاقد روح مانند درختان، ميوه ها، كوه ها، رودخانه، باغ و نظاير آن اشكال ندارد. محل بحث، تصوير برجسته و غير برجسته جانداران است. نكته اي كه حائز اهميت است اين است كه نقاشي و مجسمه سازي كه مورد نهي واقع شده است در خصوص هياكل عبادت و بت پرستي در دوران جاهليت و هم چنين اظهار همانندي و خود را شريك خدا دانستن است، موارد نامبرده لطمه اي ..به حكم فقهي جواز مجسمه سازي و نقاشي جانداران نمي زند.
- : سطح3
- : فقه و اصول
- : گلستان
- : گرگان
- : الزهرا«س»