پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ارنست هولمز از جمله رهبران معنوي پيشرو و جريان¬ساز در عصر ماست كه برخي رهبران معنوي پر آوازه امروز مانند نيل دونالدوالش و لوئيز ا‌ل‌هي را مي‌توان از جمله رهروان فكري او قلمداد كرد كه امروزه تحت عنوان جنبشي به نام تفكر نوين با جمع قابل توجهي از رهبران معنوي در جريان‌هاي هم مسلك و مشابه، به تبليغ آراء خود مي‌پردازند و در جلب رضايت مخاطبان خود در سراسر دنيا از جمله كشور ما به توفيق چشم‌گيري دست يافته¬اند. وحدت ماهيت انسان با خدا كه نهايتاً به خدا انگاري انسان منجر مي‌گردد، قانون جذب، نفي صدور گناه از انسان و به تبع آن نفي بهشت و دوزخ، جاودانگي انسان و در نهايت انكار مرگ و قول به نوعي تناسخ از مختصات اصلي اين نوع تفكر است. باور به پلوراليسم در اين¬گونه انديشه‌ها، پيروان بسياري را از عقايد و اديان مختلف زير چتر اين آئين‌هاي جديد كنار هم قرار مي¬دهد. در اين تفكر باور به خداوند و موجودي متعالي در صدر عقايد تبليغ مي‌شود. به نظر مي‌رسد آنچه از نتيجه اين تفكر حاصل مي‌شود با معارف و الهيات اسلامي تغاير دارد. وحدت وجود در اين باور برخلاف عرفان اسلامي به استعلاي مقام انساني تا حد شان خداوندي مي‌انجامد. انسان ، واجد قدرت مطلق و اختيار بي¬حد و مرز معرفي مي‌شود تا آنجا كه قدرت او مقام خداوندي را متاثر از خواسته‌هاي انسان در قالب قانون جذب مي‌سازد ؛ به اين باور در الهيات اسلامي متضمن نفي توحيد افعالي مي‌شود. نفي بهشت و دوزخ و معاد نيز در حقيقت نفي مسلمات اعتقادي اسلام است كه به كفر مي‌انجامد و ناگزير باور به تناسخ را جايگزين نظام حساب و عقاب و عدل الهي ساخته و آن را تجويز مي‌كند.