پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هبوط به معناي سقوط از بلندي به محل پايين و پست و نقيض صعود است در آيات متعددي از قرآن مجيد از اخراج آدم از بهشت و اسكان او در زمين و حلول و استقرار يافتن در محل(شهر) به هبوط تعبير شده است حضرت آدم (ع) نخستين بشر مربوط به اين سلسله از آدميان كنوني واولين انساني است كه خداوند از خاك آفريد آنچه كه به نام انسان خوانده مي شود از وي شروع شده است . او اولين پيا مبران از ديدگاه اسلام است آدم به معناي خاكي يا سرخ و رنگي است نام حضرت آدم بيست و پنج مرتبه در سوره قرآن آمده و سرگذشت او به صورت گسترده در سوره هاي بقره ، اعراف ، حجر ، اسراء ، كهف ، طه بيان شده است و قرآن اسم خاص كتاب مقدس مسلمان است كه به معناي تلاوت و قرائت مي باشد كه براي راهنمايي بشر آمده و كلامي متقن است و شبهه به معناي مثل و نظير است شبهه آن است كه دو چيز در اثر مماثلت از همديگرتشخيص داده نشود . قرآن كريم اصل هبوط و خروج انسان از بهشت به سوي زمين را دست‌كم در چهار مورد يادآور مي‌شود گرچه بعضي از مفسران سعي كرده اند به داستان آدم (ع) و همسرانش از آغاز تا پايان چهره تشبيه ، مجاز و كنايه بدهند و تمام بحث هاي مربوط به اين ماجرا را حمل بر خلاف ظاهر كرده ، كنايه از مسائل معنوي بگيرند . ولي شك نيست كه ظاهر آيات حكايت از يك جريان واقعي و عيني مي كند كه براي پدر و مادر نخستين ما واقع شده ، و چون ، در اين داستان و همچنين راجع به اينكه بهشتي كه آدم و حوا uدر آن سكونت داشتند،‌ كدام بهشت بوده است، بايد يادآور شد كه گرچه بعضى آن را بهشت موعود نيكان و پاكان مى‏دانند، ولى ظاهر اين است كه آن بهشت نبود. بلكه يكى از باغ‌هاى پر نعمت و روح‏افزاى يكى از مناطق سر سبز زمين بوده است. و در اين تحقيق كه به بررسي هبوط حضرت آدم (ع) در قرآن با تاكيد بر پاسخ به شبهات پرداخته مي شود . براي كشف حقيقت بنا داريم با گر دآوري همه اقوال و ژرف نگري در ادله آنها ميزان درستي آن را به بحث بگذاريم گفتني است موضوع هبوط براي برخي از انديشمندان موضوعي بعيد و مورد پذيرش مي نمايد