پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده در قرآن كريم، شيوه‌هاي تبليغي پيامبران الوالعزم الهي بيان گرديده است. براساس روايات حضرت نوح، حضرت ابراهيم، حضرت موسي، حضرت عيسي، حضرت محمد(ص) به عنوان پيامبران الوالعزم در كنار ارائه شرايع وآيين‌هاي جديد، به اقتضاي وسعت قلمرو دعوت و براي پاسخگويي به شرايط جديد ناگزير از آوردن نظام تبليغي جديدي بوده ا ند كه لزوما داراي قلمروي وسيع تروپاسخگوي مقتضيات زمان بوده است. لذا اين سيره تبليغي ايشان از برجستگي، دوام، تاثيروكار آمدي بيشتري برخوردارگشته وتنوع روشهاي تبليغي آنان نيز به مراتب بيش از ديگران بوده است. به هرتقدير، قرآن نيز بيش از انبيا ديگر، زواياي تبليغي سيره اين بزرگان را به بررسي گرفته و آموزش‌هاي تبليغي را از طريق حكايت داستان زندگي و دعوت ايشان ارائه فرموده است. در اين پژوهش هدف ما نيل به اين مقصود است كه با نگاه سبك شناسانه، روش‌هاي تبليغي، اسوه‌هاي قرآني را شناسائي، استخراج، بررسي و تحليل كنيم. از آنجا كه يكي از روش‌هاي برجسته تبليغي قرآن، چهره پردازي ومعرفي اسوه‌هاي حسنه‌ي است كه به سان چشمه‌هاي نور، كام عطشناك هدايت جويان راسيراب مي‌نمايند، در تحقيق حاضر روش‌هاي دعوت و تبليغ پيامبران اولوالعزم بررسي شده و تلاش گرديده است تاراهكارهاي اساسي و روش‌هاي تبليغي آنان تا حد امكان بررسي شود. لذا مقاله‌ي حاضر از حيث ساختاري حاوي يك مقدمه ودوبخش مي‌باشد. قابل ذكر است آنچه بررسي گرديده است نمونه هايي است از روشهاي تبليغي پيامبران اولوالعزم، تا آنجا كه در گنجايش اين مقاله بوده بيان و توضيح داده شده است.