پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اجتماعي بودن انسان مقتضي اين است كه روابط خود را با ديگري بشناسد و به‌درستي سامان دهد. نظر به اينكه در دنياي متمدن، قوانين ضامن اجرايي و عقيدتي ندارند و انسان‌ها به اين قوانين تنها از جنبه‌ي عادت و قرارداد اجتماعي و احياناً تشريفات احترام مي‌گذارند لذا روابط اجتماعي در دنياي امروز، بسيار سست و متزلزل است. در اين پژوهش با اتكا به دستورهاي گسترده و احكام همه‌جانبه‌ي اسلام، در همه شئون بشري اعم از فرهنگي، اقتصادي، سياسي، با روش توصيفي، در محدوده‌ي آيات و روايات، به مطلوب نمودن روابط اجتماعي، توجه ويژه‌اي شده است. با تأمل در آيات و روايات، به‌روشني مي‌توان دريافت كه عدالت در روابط اجتماعي، ساختاري بوده و تمامي تلاش پيامبران، در مسير تحقق مراتب عدالت اجتماعي بوده است. رعايت اخلاق اسلامي، در روابط اجتماعي و احترام به حقوق يكديگر به مطلوب بودن روابط اجتماعي ياري مي‌رساند. قرآن كريم در عرصه فرهنگ، امربه‌معروف و نهي از منكر را براي هدايت كلي جامعه فريضه مي‌داند و دردين اسلام فلسفه تشريع عبادات جمعي ، اصلاح سلوك و روابط فرهنگي-اجتماعي مطرح گرديده و در عرصه اقتصاد تاكيد بر رعايت عدالت اقتصادي و توصيه به انفاق به منظور رفع نيازهاي كلي جامعه شده و همچنين بر تشكيل حكومت اسلامي و نفي ستمگري و ستم پذيري در عرصه‌ي سياسي-اجتماعي مورد توجه قرار گرفته است.