پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بازشناسي تفاسير در حوزه روش شناسي، ضرورت اجتناب ناپذير مطالعات جديد قرآني است. توجه به ابعاد مختلف روش شناسي تفسير جهت دستيابي به روش صحيح تفسير قرآن و نيز طبقه بندي تفاسير بر مبناي معيارهاي روش شناسانه الزام هاي روش شناسي تفاسير را بيش از پيش نمايان مي سازد. افرادي مانند محمد بن ادريس شافعي اختلاف الحديث ، طبري اختلاف الفقهاء و ابو الحسن اشعري مقالات الاسلاميين وواختلاف المصلّين را نوشتند ، در ميان شيعه شيخ الطائفة طوسي كتاب خلاف ، علامه حلي مختلف الشيعه في احكام الشريعه را تدوين نمودند . امروزه اين شيوه تبديل به يك روش ونگاه شده كه درتمام رشته هاي علمي جريان دارد كه با معين شدن دائره مشتركات وافتراقات جوانب اصالت هر كدام ارزيابي مي شود. . اين رساله مشتمل برسه بخش مي باشدكه هر كدام شامل چند فصل است وهر كدام هم شامل چند گفتار. در فصل اول به تعريف برخى اصطلاحات كليدى چون مبانى، قواعد، اصول، روش‏ها، گرايش‏ها و سبك‏هاى تفسيري ارائه شده است. در فصل دوم به معرفي دو مفسر بزرگوار علامه طباطبايي و مرحوم طبرسي پرداختيم.در فصل سوم به وجوه اشتراك1 دو تفسير پرداخته شده است كه ازجمله مي توان به وجوه اشتراك دو تفسير از منظر قرآن به قران پرداخته شده و وجوه دوم اشتراك از منظر تفسير ادبي بررسي مي شود.در فصل چهارم به وجوه اشتراك2 پرداخته شده است كه شامل وجوه اشتراك دو تفسيرازمنظر تفسير روايي است. و در فصل پنجم به وجوه اشتراك 3 در دو تفسير پرداخته ايم كه شامل وجوه اشتراك از منظر تفسير عقلي و اجتهادي است. ودر فصل اخر هم افتراقات دو تفسير امده است و نتيجه گيري.