پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده بانگاه به دنياوانسان واجزاء پيوسته ومنظم آن به خوبي روشن است كه داراي هدفي مهم بوده است هر مخلوقي براي بالا بردن وپيشرفت مخلوقي ديگر آفريده شده است در اين سلسله مراتب تربيت عبادي مختص انسان است كه به عنوان اشرف مخلوقات معرفي شده است پس همه كائنات و موجودات درجهان ،در جهت ارتقاء ورشد آدمي خلق شده است .بنابراين انسان براي هدفي الهي متعالي بايد مسيري را در جهت بندگي وعبوديت الهي بپيمايد .همه اديان الهي باتوجه به تعاريف آنان از انسان وعالم پيرامونش ،اتفاق نظر درباره تربيت عبادي و رسيدن انسان به هدف متعالي هستند.دين اسلام نيزبه مراتب بلكه بيشتر به دنبال حركت انسان در جهت كمال مطلق كه همان تربيت واقعي است ،قدم ميگذارد.براي حركت در اين مسير تربيت عبادي نياز به شناخت ويژگي ها و اصول وساختار مي باشد.هدف كلي از اين نگارش ،ارائه شناخت وكاربردي كردن تربيت عبادي ازمنظرقران وصحيفه سجاديه كه ويژگي و روش هاي خاص خود رادر بردارددر اينجا منظور از روش همان مسير ورودي به تربيت و چگونگي حركت در زمينه عبادت براساس تناسب شرايط زماني ومكاني و سنين افراد مي باشد.دراين راه به بررسي مفهوم تربيت عبادي و ويژگي هاي عبوديت در انسان بالقوه است كه باتربيت، تجلي و بالفعل مي شودواين ويژگي هاهمان فطري بودن ،جامعيت داشتن ،حقيقي بودن و كمال خواهي تربيت عبادي مي باشد كه مورد بررسي قرار گرفته است.دقيقا در اينجا با شناخت ويژگي ها بايد به سراغ روش واصولي كه در مسير تربيت عبادي سودمند است ،مراجعه كرد كه شامل راههاي تقوا(الگودهي) ،تولي (محبت)،تذكر وتزكيه،تقويت يادمرگ،راه اتمام حجت مي باشداز قران وصحيفه وكتب تفسيري ومرتبط به اين موضوع استخراج شده است .پژوهش حاضر دقيقا تعريف واقعي خود را پيدا ميكند اين مطالعه براساس روش موضوعي تربيت عبادي بررسي شده است.