پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اعتماد به نفس از موضوعات مهم و كليدي روان شناسي است. همچنين اعتماد به خدا از صفات برجسته مومنان است كه در فرهنگ اسلامي از جايگاه ويژه اي برخوردارمي باشد. نوع نگرش به اين دو صفت، عامل شكل گيري نظرات، ديدگاه¬ها و رويكردهاي متفاوتي شده است. روان شناسان براي رسيدن به موفقيت راهكارهايي ارائه نموده اند؛ از جمله بر اعتماد به نفس تاكيد فراوان دارند و رويكرد آموزه¬هاي قرآني براي انجام امور، تكيه و اعتماد به قدرت خداست. هردو ديدگاه، با تبيين، تفسير و توصيه¬هاي خود، نقش مهمي را در اين زمينه ايفا كرده اند. گروهي از متفكران اسلامي با اعتماد به نفس به مخالفت پرداخته و سعي در تحريم آن دارند. ايشان به سبب رويكرد ديني، اعتماد به نفس را مقابل اعتماد به خدا مي¬دانند. عده اي از روان شناسان نيز با توجه به آرمان¬هاي خود به مخالفت با اعتماد به خدا پراخته اند. اين مخالفت¬ها موجب ظهور و بروز شبهاتي در جامعه اسلامي گرديده است. اين دو ديدگاه ناشي از برداشت ايشان از اين مفاهيم بوده است. به منظور بررسي ديدگاه¬ها، با استناد به قرآن و منابع معتبر روايي، عرفاني، تفسيري، لغوي و روانشناسي بعد از مفهوم شناسي و ذكر آثار و پيامدهاي اين دو صفت و پس از بررسي نظريه¬هاي موافق و مخالف، چنين نتيجه اي حاصل شد كه؛ اعتماد به نفس در طول اعتماد به خدا قرار دارد نه در عرض آن و با هم منافاتي نداشته و قابل جمع هستند. در معناي اعتماد به نفس نفي اتكاء به خدا لحاظ نشده است، چنان كه در اعتماد به خدا، ناديده گرفتن توانايي¬هاي فردي و ضعف نفس اخذ نشده است. هرچه اعتماد به خدا بيشتر باشد، اعتماد به نفس بيشتري حاصل مي¬شود.