پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تاكنون تحقيقات و مطالعات گسترده اي در اين مقوله صورت گرفته است و كماكان در هر زماني بررسي موضوع تربيت انسان ضروري به نظر مي رسد . هدف پژوهش حاضر آن است كه روش هاي تربيتي پيامبران را از منظر قرآن مورد بررسب قرار دهد . تربيت در متون ديني بر اصول خدا محوري و تعبدمداري مي باشد در حالي كه در نظام تربيتي غرب به دليل عدم توجه به نقش محوري دين در زندگي , نظرات دانشمندان تعليم و تربيت دائما در حال تغيير و دگرگوني است گاهي اصل را فرد و گاهي جامعه مي دانند . در اين تحقيق , روش هاي تربيتي انبياء از منظر قران كريم در قالب سه شيوه از جنبه زيستي , مهارت هاي پرورشي و اخلاقي , بينش و گرايش مورد بررسي قرار مي گيرد . بخشي از شيوه تربيتي انبياء از جنبه از جنبه زيستي – جسماني انسان است كه در اسلام از اهميتي بسيار , برخوردار است . بر خلاف باور برخي از فرق مدعي ترك بدن و ماديت , اسلام براي جنبه هاي بدني انسان قداست قائل است , زيرا بدن ابزار عبادت , موجد كار و توليد , زمينه ساز خدمت رساني و رفاه آفريني و ابزاري براي حركت , اختراع و اكتشاف است و مي تواند آدمي را به سوي رشد حركت دهد در جنبه تربيت براي زندگي و كسب مهارت در آن , بدن از پايگاهي والا برخوردار است و درجه ي اهميت بدن تا بدان حد است كه بسياري از عبادات به خاطر بدن تغيير صورت داده , حتي حذف مي شوند . در بحث شيوه هاي تربيتي از جنبه پرورش مهارت هاي فردي به پرورش فضايل اخلاقي كه يكي از اهداف مهم و والاي انبياء بوده است پرداخته و مباني اخلاق و كرامت انسان با توجه به آيات الهي بررسي مي شود و نيز به مهارت بهداشت روان و قواعد آن در اسلام و راهكارهاي قران براي تامين بهداشت در فرد با دو رويكرد شناختي و رفتاري اشاره مي شود . در رويكرد شناختي , ايمان به خدا و آثار آن و در رويكرد رفتاري , توجه به روابط خانواده – روابط اجتمايي و مسائل اقتصادي بررسي مي گردد . در نهايت شيوه تربيتي انبياء در سه حيطه ي بينش – گرايش و عمل , مورد بحث مي باشد . اين تحقيق توصيفي و به روش كتابخانه اي انجام شده است .