بسم الله الرحمن الرحیم
به همت معاونت پژوهش مرکز آموزش عالی تخصصی حضرت خدیجه سلام الله علیها سطح4 بابل و با همکاری موسسه آموزش عالی الزهراء سلام الله علیها سطح3 بابل، جزوه پژوهشی به مناسبت هفته پژوهش، با عنوان نشانه گذاری تهیه و در اختیار طلاب قرار گرفته است.
در این جزوه آمده: مقصود از نشانه گذاری، رعایت قواعد سجاوندی و به کار بردن علامت ها و نشانه هایی است که خواندن و در نتیجه فهم درست مطالب را آسان و به رفع پاره ای از ابهام ها کمک می کند.
پاره ای از نشانه های متداول و پرکاربرد در زبان فارسی به قرار زیراست :
1- نقطه ( . ): نقطه نشانه ی وقف و سکوت بزرگ در خواندن و نشانه ی تمام شدن جمله است.
2- ویرگول( ، ): نشانه مکث یا وقفی کوتاه است.
3- نقطه ویرگول ( ؛ ) : نشانه وقف یا درنگی است طولانی تر از ویرگول و کمتر از نقطه.
4- دونقطه ( : ) : موارد استفاده از این نشانه به شرح زیر است:
الف) پیش از نقل قول مستقیم؛
ب) پیش از بیان تفصیل مطلبی که به اجمال بدان اشاره شده است.
ج) هنگام بر شمردن اجرای یک عبارت
د) هنگام معنی کردن کلمه ها
5- گیومه ( « » ): موارد کاربرد این نشانه عبارتند ار:
الف) نشان دادن ابتدا وانتهای قول مستقیم کسی غیر از نویسنده
ب) در آغاز و پایان کلمه یا اصطلاحی علمی، برای مشخص و ممتاز کردن آن
6- نشانه سؤال ( ؟ ) : موارد استفاده این نشانه به شرح زیر است:
الف) در پایان جمله های پرسشی مستقیم؛
ب) بعد از کلمه یاعبارتی که جانشین جمله پرسشی مستقیم است؛
ج) گاه برای نشان دادن تردید و ابهام این علامت راداخل پرانتز می آورند
7- نشانه تعجب ( ! ) : این نشانه در پایان جمله های تعجبی و جمله هایی که بیان کننده یکی ازحالات شدید عاطفی و نفسانی انسان مانند : تأکید،تحسین،تحقیر،تنفر،ترحم،استهزاﺀ،حسرت،آرزو،دعا،درد،ندا و... است،به کار می رود؛