در این جلسه بعد از گزارش معاون پژوهش استان قزوین در خصوص کیفیت شورای این استان، به درخواست آقای حصاری اعضاء محترم شورای استان به بیان نظرات خود در خصوص بخشنامه جایگزینی مقالات پایانی به جای تحقیقات پایانی و نیز بخشنامه آموزههای پژوهشگری پرداختند. در ادامه جناب آقای حصاری توضیحات بسیار مفیدی در خصوص این دو بخشنامه دادند و گفتند: در سطح دو طلبه به یادگیری علوم پایه میپردازد و تحقیق پایانی یک بار سنگین بر دوش طلاب سطح دو است و در هیچ نهاد علمی دیگر در مقطع کارشناسی از دانش پژوه چنین کاری نمیخواهند. تعداد زیادی از طلاب به علت تحقیق پایانی درس خود را رها کردهاند و همین امر موجب دلزدگی طلاب شده است. تحقیقات پایانی منطق قابل دفاعی امروز ندارد؛ لذا بر جایگزینی مقالات به جای سه واحد تحقیقات پایانی اجماع شد. ایشان در ادامه فرمودند: ما برای سطوح 2،3،4 هدفگذاریهای پژوهشی جداگانهای داریم. در سطح دو ما از طلبه تکلیف ما لایطاق نمیخواهیم. کارآمدی سطح دو تبلیغ در تراز عمومی است نه بیشتر. اگر طلاب سطح دو تمایل داشتند و وارد مقطع سطح سه شدند، آن وقت در آن مقطع کارتخصصی پژوهشی مثل پایاننامه انجام میدهند. در سطح دو انتظار ما از طلبه تتبع از منابع متنوع معتبر است ک همان مقاله مروری است که در تبلیغات عمومی به کار طلبه میآید.
ایشان در خصوص بخشنامه آموزههای پژوهشگری گفتند: روش تحقیق یک مهارت و فن است و در گذشته مهارتها یکجا به طلاب اموزش داده میشد و تاثیری هم نداشت. اما در بخشنامه جدید پژوهش جزء جزء شد و سپس آموزش داده میشود تا در هر مهارت، مهارتهای قبلی نیز تکرار گردد. ایشان گفتند: ما باید پژوهش هراسی را از دل طلاب بیرون کنیم.
در سطح سه نقد و تحلیل آراء و نظریات مهم است و در سطح چهار رسیدن به نظر یا نظریه پردازی.
ایشان گریزی نیز به وضعیت اساتید در پژوهش زدند و گفتند: در کارگروههای علمی اساتیدی میتوانند عضو شوند که حداقل امتیاز پژوهشی را از جدول تعریف شده داشته باشند. ایشان به تنوع روشهای تدریس نیز اشاره کرده و گفتند ما در پی تنوع بخشیدن به روشهای تدریس هستیم.
