خانم هاجر جعفری در دفاع از تحقیق پایانی خود اشاره کرد: علم نجوم از کهن‌ترین علومی است که در قرآن و متون دینی به آن اشاره‌شده است. منظور از جایگاه علم نجوم در قرآن و نهج‌البلاغه بررسی احکام مبتنی بر آن از جمله دانستن جهت قبله، زمان خسوف و کسوف، روزه گرفتن در ماه رمضان و غیره است که همه این مباحث نیاز به محاسبات فلکی دارد. در این تحقیق سعی شده تا با تفاسیر آیاتی که در مورد نجوم است با فواید این علم بیشتر آشنا شده و پی به شگفتی‌های این علم برده شود. مهم‌ترین فایده این علم خداشناسی در پرتو کیهان‌شناسی است بخصوص وقتی بیشتر پی به شگفتی‌های این علم و اعجازهای علمی آن برده می‌شود.
ایشان در ادامه افزودند:این تحقیق در دو بخش و 4 فصل تنظیم‌شده است، بخش اول که شامل دو فصل کلیات و مفهوم بوده و در بخش دوم فصل اول که علم نجوم در قرآن موردبررسی قرارگرفته، آیاتی در مورد علم نجوم است بیان‌شده که حدود 20 آیه به همراه ترجمه آورده شده، بعد به تفسیر چند آیه و بیان نکات علمی آیات اشاره‌شده است. در ذیل تفسیر آیات نیز، به جایگاه ستارگان در قرآن و اشاره به اینکه با توجه به آیات، ستارگان در آسمان اول قرار دارند به همراه آیات و بیان تفسیر آن‌ها پرداخته‌شده است. در ادامه فواید تفسیر آیات نجومی قرآن موردبررسی قرارگرفته و در آخر این فصل احکام و احوال نجوم در قرآن آمده که در قسمت احکام نجوم ارتباط علم نجوم با احکام شرعی مطرح‌شده که مهم‌ترین آن استفاده از وضع ستارگان برای پیدا کردن جهت قبله، زمان خسوف و کسوف و همچنین استفاده از وضع ستارگان برای پیدا کردن ماه، دریا و صحرا که با عنوان راه‌یابی آمده و در آیه 16 سوره نحل «و بالنجم یهتدون» به آن اشاره‌شده است. البته قران این موضوع را یکی از نعمت‌های الهی و از نشانه‌های توحید بیان می‌کند.
در فصل دوم از بخش دوم این تحقیق به خطبه‌هایی از نهج‌البلاغه اشاره‌شده که جایگاه علم نجوم در آن مطرح و مهم‌ترین آن‌ها خطبه 79 نهج‌البلاغه است که در مورد حرکت برای نبرد با خوارج است که شخصی خدمت حضرت علی (ع) عرض می‌کند که اگر در این ساعت حرکت کنیم با شکست مواجه می‌شوی که حضرت آن شخص را مورد مذمت قرار می‌دهد و می‌گوید این‌گونه پیشگویی موجب کهانت می‌شود و فراگرفتن علم نجوم برای پیشگویی را ممنوع می‌کند؛ اما وقتی علم نجوم به‌عنوان وسیله برای هدایت و راه‌یابی باشد نه‌تنها بر حذر نمی‌دارد بلکه تشویق به یادگیری آن می‌کند. در روایات هم آمده که اهل‌بیت به نجوم تشبیه شدند به این خاطر است که به برکت آن‌ها راه مستقیم حق را پیداکرده و از بیراهه در امان می‌مانند.
طلبه در پایان دفاع از تحقیق خود گفت: با این پژوهش مشخص شد مطالب علمی قرآن یکی از جنبه‌های اعجاز قرآن به شمار می‌رود که باعث می‌شود انسان به عظمت دستگاه آفرینش و حکمت‌های نهفته در آن پی ببرد. همچنین با بررسی علم نجوم در نهج‌البلاغه دلیل مذمت و نهی حضرت علی (ع) در مورد نجوم مطرح می‌شود
