پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

کرسی آزاد اندیشی «آسیب شناسی تعلیم و تربیت اسلامی»

چکیده نظرات استاد ارائه کننده بحث :

تعلیم: آموزش، انتقال مفاهیم نظری از یک فرستنده به یک گیرنده بدون قصد در اثر گذاری. البته همه تعلیم ها به تربیت منجر نمی شود.

تربیت تعاریف متعددی دارد که بیشتر به معنای ایجاد زمینه و مساعدت برای شکوفایی استعداد موجود زنده استفاده می شود. در تربیت ایجاد زمینه مهم است اگر استعداد وجود نداشته باشد تربیت ایجاد نمی شود.تربیت به دو قسم تربیت خود (خود سازی) یا دیگران (دیگر سازی) تقسیم می شود. همچنین تربیت انسان و غیر انسان نیز تقسیم می شود. تربیت می تواند از طریق انسان صورت گیرد یا از طریق غیر انسان مانند پلاکارد ها، شعار ها، فیلم و موسقی می تواند باشد.
مقصود از آسیب شناسی : یافتن علل و عواملی که باعث بروز نابسمانی در حوزه تعلیم و تربیت شده است. عوامل نابسامانی شامل موارد ذیل می باشد:عدم تقسیم بندی متربیان، نداشتن برنامه و نقشه، نداشتن عوامل تقویت انگیزه در انسان ها، آگاهی بخشی، عدم استفاده از ابزارها و شیوه های مناسب و انتخاب زمان و مکان نامناسب برای تربیت اخلاقی.

چکیده نظرات استاد منتقد :

با توجه به سابقه ای که از فعالیت های سازمان ها داریم به این نتیجه رسیدیم که تلاش ها مفید نبوده یا اخلاق در اولویت نبوده است. یا راهکار ها درست نبوده است.

2-  بله درست است روش تبلیغ فقط گفتار نیست. این که  همه افراد در روحیات با یکدیگر متفاوت هستند درست است. ما یک سری کلیات اخلاقی داریم که برای همه مردم یکسان است و در صورت بروز مشکل باید به استاد اخلاق مراجعه کنند. نمی توان به تعداد هر کس اخلاق داشته باشیم.  استاد باید در موارد جزئی باشد.

3- این که گفتید وارونگی اخلاق داریم در برخی موارد درست است ولی حکم کلی صادر کردن درست نیست. در برخی از موارد و سازمان ها این امر وجود دارد اما نباید به صورت کلی در همه جا بیان کنیم.

جمع­ بندی داور :

برای تعلیم و تربیت صحیح عوامل متعددی مانند فرهنگ، خانواده، جامعه، رسانه و ... دخیل است که قسمتی از آن به جامعه و ابزار های آن مربوط است با توجه به عوامل نامبرده طرح و نقشه برای تعلیم و تربیت ضعیف عمل شده است .همچنین از عوامل بوجود آمدن آسیب های اخلاقی می توان به عدم تقسیم بندی متربیان، نداشتن برنامه و نقشه، نداشتن عوامل تقویت انگیزه در انسان ها، آگاهی بخشی، عدم استفاده از ابزارها و شیوه های مناسب و انتخاب زمان و مکان نامناسب برای تربیت اخلاقی نام برد.