پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

کاربرد اصول عملیه در بیع

 

چکیده
اصول عملیه اصطلاحا قواعدی است که مجتهد به هنگام شک در حکم عملی، و در
صورت عدم دسترسی و فقدان دلیل بیانگر حکم واقعی، به آن رجوع م یکند. دین مبین اسلام
با احترام به مالکیت شخصی افراد، دستاورد هر کس را متعلق به خود او م یداند اما گاه دیده
شده است که برخی معاملات با موازین شرعی مطابقت نداشته و در انجام آنها و در نتیجه
ملکیت شخصی حاصل از آن برای افراد شک حاصل م یشود. این پژوهش نمون ههایی از
چنین معاملاتی را بیان کرده و چگونگی معیار صحت و بطلان آنها را مورد اشاره قرار داده
است که از بین نمون ههای ذکرشده، و با تکیه بر موضوع هر یک از این ادله و دلیل حجیت
آنها، مشخص شد که کاربرد اصل استصحاب در این موارد بیش از سایر ادله بوده است. این
پژوهش با استفاده از روش توصیفی،کاربردی و تحلیلی به بیان نمون ههایی چند از این نوع
کاربردها پرداخته است.

 

یادداشت
برای نگارش این مقاله، به طور اختصاصی منابعی وجود نداشت که از ارتباط دو علم فقه و اصول
و کاربرد ادله فقاهتی در حکم فقهی بیع سخنی به میان آورده باشد و به همین جهت، جستجو
و یافتن نمون هها و مصدا قهایی از این نوع کاربردها بسیار سخت و مشکل بود. علاو هبراین،
دسترسی به کتب قدیمی و دست اول نیز از دیگر دشوار یهایی این تحقیق بود، و نیز ملتزم بودن
به استفاده این کتابها در خود کتابخان هها و خارج نکردن آنها نیز کار را دشوارتر م یساخت. جشنواره
علامه حلی توانسته است تا حد مطلوبی، طلاب را در زمینه پژوهش و تحقیق تشویق نماید.
سخن آخر اینکه امید است که مرکز و اساتید بخش پژوهش، دور ههایی جهت آموزش ساختار
درست یک مقاله و پژوهش علمی برای طلاب و دانشجویان برگزار نماید