به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزه علمیه خواهران، زهرا باباپور استاد حوزه، در نشست علمی با عنوان «بررسی نقش تقیه در سیره امامان معصوم علیهمالسلام »در جمع طلاب و اساتید که به میزبانی مدرسه علمیه فاطمه الزهرا(سلام الله علیها) قائمشهر برگزار شد اظهار کرد: در راستای تبیین شیوههای مبارزاتی امامان معصوم علیهمالسلام در حفظ و انتقال معارف شیعه و اسلام ناب محمدی، موضوع «تقیه» به عنوان یکی از اصول مسلم مذهب تشیع مورد توجه قرار گرفت.
وی بیان کرد: بر اساس بیانات مقام معظم رهبری در آثار ارزشمند «انسان ۲۵۰ ساله» و «همرزمان حسین علیهالسلام»، تقیه نهتنها یک تاکتیک دفاعی، بلکه راهبردی عمیق و هوشمندانه در مسیر مبارزه با ظلم و حفظ کیان تشیع در دوران خفقان سیاسی بوده است. ایشان در این آثار، با نگاهی تحلیلی به سیره امامان معصوم، به نقش کلیدی تقیه در استمرار خط امامت پرداختهاند.
باباپور افزود: مطالعه روایات و سیره اهلبیت علیهمالسلام نشان میدهد که از امام سجاد علیهالسلام تا امام حسن عسکری علیهالسلام، خطی واحد از مبارزه، مجاهدت و هدایت امت اسلامی وجود داشته است. در این میان، تقیه به عنوان یکی از ابزارهای مؤثر در مواجهه با حکومتهای جور، بسته به شرایط سیاسی و اجتماعی هر دوره، با شدت و ضعف متفاوتی بهکار گرفته میشد.
استاد حوزه گفت: تقیه به معنای خودداری از اظهار علنی عقیده برای حفظ جان و مصالح عالیتر است، اما این امر هرگز به معنای ضعف یا عقبنشینی نبوده، بلکه همواره با تدبیر، شجاعت و حفظ اصول همراه بوده است. در این راستا، زندگی امام حسن عسکری علیهالسلام نمونهای بارز از بهرهگیری هوشمندانه از تقیه در سختترین شرایط سیاسی است. آن حضرت با وجود محدودیتهای شدید حکومت عباسی، توانستند با بهرهگیری از تقیه، هم ارتباط خود با شیعیان را حفظ کنند و هم زمینهساز غیبت ولیّ خدا، حضرت حجت بن الحسن عجلاللهتعالیفرجهالشریف باشند.
وی ادامه داد: از جمله شواهد تاریخی، روایت داود بن اسود است که مأمور رساندن پیامی محرمانه از سوی امام به یکی از نمایندگان حضرت بود. در این روایت، امام علیهالسلام با استفاده از شیوهای دقیق و پنهانی، نامههایی را درون چوبی تعبیه کرده بودند تا از چشم جاسوسان در امان بماند.
در انتها بیان کرد: همچنین در روایتی دیگر، یکی از اصحاب امام حسن عسکری علیهالسلام نقل میکند که در پاسخ به پرسش یکی از شیعیان درباره نحوه نجات از آزمونهای اعتقادی دشمنان، حضرت با دقت و ظرافت، راهکارهایی برای تقیه ارائه فرمودند که ضمن حفظ جان، موجب حفظ عزت و ایمان فرد نیز میشد. این سیره مبارزاتی در دوران غیبت نیز ادامه یافت و بزرگان دین با تأسی به امامان معصوم، از تقیه به عنوان ابزاری برای صیانت از مکتب تشیع بهره بردند و با روشهایی دقیق و حکیمانه، به معرفی اسلام اصیل در میان مردم پرداختند.
