کاربرگ گزارش تفصیلی فعالیتهای پژوهشی مدرسه امام صادق(ع)
عنوان برنامه: نقش استقلالبخشی در تربیت کریمانه فرزندان
استاد مدعو: سماعه احمدی
دبیرعلمی:طاهره چگینی
مدرک تحصیلی، سِمت و تخصص استاد:سطح3رشته فلسفه، مدرس حوزه و آموزش و پرورش
مخاطبین برنامه:طلاب،اساتیدو دانش آموختگان
اهداف پژوهشی اجرای برنامه: توانمندسازی طلاب در به کارگیری اصول استقلال بخشی و تربیت کریمانه در نقش های خانوادگی و اجتماعی
زمان و مکان اجرای برنامه:10/08/4140- سالن اجتماعات مدرسه
گزار تفصیلی مهمترین مطالب مطرح شده توسط استاد یا اساتید:
در تاریخ دهم آبانماه، نشست پژوهشی با موضوع «نقش استقلالبخشی در تربیت کریمانه فرزندان» با حضور جمعی از طلاب، در سالن اجتماعات مدرسه برگزار شد.
در آغاز نشست، خانم چگینی بهعنوان دبیر علمی جلسه ضمن خوشآمدگویی به حاضران، به اهمیت پرداختن به مفهوم تربیت کریمانه در نظام تربیتی اسلامی اشاره کردند. ایشان بیان داشتند که تربیت کریمانه، تربیتی است که بر پایهی احترام به انسان، آزادی در چارچوب ارزشها و پرورش اراده و اختیار شکل میگیرد. خانم چگینی تأکید کردند: استقلالبخشی، نه به معنای رهاسازی، بلکه به معنای هدایت آگاهانه و تدریجی فرزندان بهسوی خودباوری و مسئولیتپذیری است. والدین کریم کسانیاند که در کنار محبت، به فرزندان خود میدان تصمیمگیری میدهند و به رشد فکری و عاطفی آنها اعتماد دارند.
خانم احمدی به عنوان سخنران جلسه در بخش نخست سخنان خود، به نشانههای فرد مستقل اشاره کردند و گفتند: انسان مستقل، کسی است که قدرت تصمیمگیری دارد، مسئولیت کارهای خود را میپذیرد، در برابر مشکلات ایستادگی میکند و بدون وابستگی عاطفی یا فکری افراطی به دیگران، مسیر رشد و پیشرفت خود را دنبال میکند. استقلال، نشانهی بلوغ شخصیتی و نتیجهی تربیتی آگاهانه است.
در ادامه، خانم احمدی به وظیفه والدین در پرورش استقلال پرداختند و اظهار داشتند: والدین باید به جای کنترل بیش از حد، نقش راهنما را ایفا کنند. آنها باید محیطی امن و آرام برای تجربه و تصمیمگیری فرزند فراهم کنند و در عین حمایت، از انجام همه امور بهجای او خودداری نمایند. اعتماد والدین به فرزند، نخستین گام برای شکوفایی استقلال در اوست.
خانم احمدی بیان کردند: باید از دوران کودکی، فرصت انتخاب در امور ساده مانند: لباس، بازی یا غذا به کودک داده شود. نوجوان باید یاد بگیرد که پیامد تصمیمهای خود را بپذیرد و از اشتباهات درس بگیرد. در سنین بالاتر، والدین باید نقش مشاور و پشتیبان داشته باشند، نه تصمیمگیرندهی اصلی.
خانم احمدی تصریح کردند: استقلال زمانی پدید میآید که فرزند بداند والدین همیشه پشتیبان او هستند، نه مانع او.
ایشان در بخش پایانی سخنان خود، به موضوع سن استقلال اشاره کردند و گفتند: استقلال یکباره حاصل نمیشود، بلکه فرآیندی تدریجی است که از حدود دو سالگی با انجام کارهای شخصی ساده آغاز میشود و در نوجوانی با تقویت اعتمادبهنفس و مسئولیتپذیری تثبیت میگردد. مهم آن است که والدین، متناسب با سن و درک فرزند، سطح آزادی و مسئولیت را تنظیم کنند تا تعادل میان وابستگی عاطفی و رشد شخصیتی برقرار بماند.
در پایان نشست، خانم چگینی ضمن جمعبندی مطالب مطرحشده، ازخانم احمدی قدردانی کردند و خاطرنشان ساختند: تربیت کریمانه، تربیتی است که در آن، محبت، احترام و اعتماد بهطور متوازن جاری است. فرزند کریم، همان انسانی است که در سایهی محبت والدین، به استقلال رسیده و در مسیر بندگی و انسانیت گام برمیدارد.
