خانم زنگیآبادی در ابتدای جلسه دربارهی جایگاه حکمتهای نهجالبلاغه توضیح داد وی بیان کرد: هر حکمت، چکیدهای از تجربههای عمیق امیرالمؤمنین(علیه السلام) در عرصهی اجتماع، سیاست و اخلاق است.
ایشان فرمود: حکمت اول نهجالبلاغه در زمانی صادر شد که جامعهی اسلامی گرفتار آشوبها و فتنههای سیاسی بود و امام(علیه السلام) میخواست به پیروان خود بیاموزد چگونه در دوران بحران و فتنه رفتار کنند.
ایشان بعد از قرائت حکمت و ترجمه آن برای طلاب پایه دوم به شرح حکمت پرداخته و بیان داشت: در این حکمت امام علی(علیه السلام ) از تمثیل زیبایی استفاده کردهاند. "ابناللبون" به شتر دو سالهای گفته میشود که نه هنوز بالغ شده تا بتوان از او برای سواری استفاده کرد، و نه مادهای است که شیر بدهد.
یعنی چنین شتری ، نه نفعی به دیگران میرساند که از او بهره ببرند و نه ضرری میبیند که او را به کار گیرند.
در دوران فتنه، که حق و باطل در هم آمیخته و تشخیص مسیر درست دشوار میشود، مؤمن باید بیطرفی هوشمندانه و احتیاط در رفتار داشته باشد.
خانم زنگیآبادی تأکید کرد:امام(علیه السلام) نمیفرماید انسان بیتفاوت باشد، بلکه میگوید تا زمانی که حقیقت روشن نشده، وارد جریانهای مشکوک و مبهم نشو.
سپس ایشان رفتار درست در زمان فتنه را بیان فرمود:
- از تصمیمهای عجولانه بپرهیز.
- به شایعات و هیجانات واکنش سریع نشان نده.
- در فتنهها کسی که ساکت و متفکر باشد، نجات مییابد.
- بعد از روشن شدن حق، وظیفهی مؤمن حمایت از حق و ایستادگی در برابر باطل است.
در ادامه خانم زنگیآبادی این حکمت را به شرایط فعلی جوامع انسانی و فضای رسانهای تشبیه کرد؛ جایی که اخبار نادرست، قضاوتهای عجولانه و هیاهوهای سیاسی فراوان است.
ایشان تصریح کرد:در چنین فضایی، مؤمن باید «فرزند لبون» باشد؛ یعنی خود را از ابزار سوءاستفادهی گروهها و جریانها دور نگه دارد.
