ویژه تولد حضرت زینب سلام الله علیها
رسالت حضرت زینب و جایگاه او در اسلام
به مناسبت تولد حضرت زینب سلام الله علیها نشستی در حوزه علمیه نرجسیه سلام الله علیها برگزار شد هنگامی که به کتب تاریخی می نگریم بیشتر از مردان سخن آمده است تا زنان. درحالیکه چه بسیارند بانوان بزرگ، ادیب، فاضل و خردمند که درلابه لای صفحات تاریک تاریخ، به دست فراموشی سپرده شده اند؛ به طوری که تاریخ یا از احوال و آثار زندگی آنان بی اطلاع است یا به طور مقطعی و درشرایط خاص، مورد توجه قرار گرفته و سپس فراموش شده اند. شاید بتوان گفت که در بسیاری از موارد، برخی حقایق در مورد آنها به تحریف کشیده شده است . اما از میان آنها به دو نکته می توان اشاره کرد: از بین رفتن کتب و منابع تاریخی حاوی آثار و شرح حال بزرگان -وجود حیا و عفّت که پیوسته، مانع از حضور در میان مردان، جز به ضرورت، شده است. و این عواملی است که ما را از دسترسی به زندگی این بزرگواران محروم کرده است .
حضرت زینب(سلام الله علیها) دختر ارشد امیرالمؤمنین(علیه السلام) و فاطمة زهرا(علیها السلام) یکی از بانوانی است که اگر چه تاریخ درخشیدن بی نظیر او پس از کشته شدن برادرش در کربلا نتوانسته مخدوش یا گم کند، امّا از شرح حال این بانوی فاضلة فرزانه پیش از این واقعه و پس از آن، اخبار موثّق و زیادی در دست نیست. مورّخان حتّی در مورد محلّ دفن وی نیز همچون مادر بزرگوارشان، اختلاف نظر دارند.
تنها در همین برهة کوتاه می توان فضل و کمال وی را بررسی کرد؛ یعنی از آغازین لحظة قیام او بر تلّ زینبیّه تا بازگشت به موطن اصلی اش شهر مدینه. در همین زمان است که بلاغت، فصاحت، علم، فضل ،زهد و شجاعت بانو متجلّی شد. خطبه های کوفه و شام وی تنها نشان دهندة نقش او در احیای دین جدّش و تداوم نهضت برادرش نبود، بلکه در تبلور این خطبه ها فصاحت و بلاغت و علم او جاری شد.
حضرت زینب سلام الله علیها مانند مادرش حضرت زهرا(علیها السلام) و پدرش حضرت علی( علیه السلام) با تکیه بر قرآن و علوم نبوی، برای تداوم نهضت احیاسازی دین پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) درهمراهی با امام سجاد (علیه السلام) به استدلال با حاکمان وقت و افشاسازی ماهیّت ضدّدینی حکومت اموی پرداخت و پس از آنکه امور را به برادرزادة خود علی بن الحسین(علیه السلام) سپرد، همچون گذشته، در تاریخ ناپدید شد.
در مورد جایگاه علمی و مقام روایی حضرت زینب(سلام الله علیها) در منابع معتبر و معاصر شیعی و اهل سنّت آمده است. زینب، زینب پدر، دختر امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب(عبد مناف) بن عبدالمطّلب بن بنی هاشم قرشی، مادرش فاطمه زهرا(علیها السلام)، دخت گرامی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است. در زمان حیات پیامبر به دنیا آمد. کنیه هایش امّ کلثوم، امّ عبدالله و ام، الحسن است. برایش کنیه های مخصوصی همچون امّ المصائب، امّ الرزایا، امّ النوائب ذکر کرده اند.هاشمی ان در تاریخ او را «عقیله»ی خود معرفی می کنند و این لقب منحصراً به حضرت زینب(سلام الله علیها) تعلّق دارد. لقب دیگری را نیز به وی اختصاص داده اند که بازگو کننده علم و فضل فراوان است.نام مبارک حضرت زینب به وسیله فرشته وحی حضرت جبرئیل امین بر پیامبر خدا عرضه شد و پیامب وصیت کردند که حاضران و غایبان حرمت این بانوی گرامی را پاس دارند. ایشان به حضرت خدیجه کبری شبیه است. ایشان در دامان حضرت علی و حضرت زهرا رشد یافته اند و همانند پدر و مادر از علم الهی بهره های فراوانی برده اند .هنگامی که ایشان در کوفه زندگی می کردند زن های کوفه از امیرالمومنین اجازه خواستند تا در محضر حضرت زینب از علم ایشان بهره مند شوند. حضرت زینب برای آن ها تفسیر قرآن و احکام الهی را بیان می کرد .حضرت زینب فاظله به تمام معنا همیشه خود را در حضور خداوند می بیند وحضور خدا را در همه حال در زندگی خود احساس می کند.ایشان با مصیبت هایی که در دوران کودکی بعد از شهادت مادر با آن مواجهه شدند رشد می کند و نسبت به بی احترامی هایی که به پدر بزرگوارشان می شود همه را میبیند حتی در زمانی که در کربلا با برادران خود همراه بود و مصیبت های کربلا را می بیند چگونه در برابر این مصیبت ها و ظالمان مقاومت می کند هنگامی که یزید لعنه الله علیه به او می گوید همه عزیزانت را کشتم ایشان می فرمایند وما رایت الا جمیلا چیزی جز زیبایی ندیدم. این اوج مقاومت و صبر ایشان را می رساند
ایشان به عنوان راوی کربلا حکومت یزیدیان را رسوا کرد و کار زشت آن ها را به گوش جهانیان رساند این صفات ویژه حضرت زینب است که از ایشان بانویی مقاوم ، فاضل وادیب می سازد پس پژوهش در مورد زندگی این بزرگوار یکی از کارهای بارزشی است که ما باید آن را مد نظر بگیریم.
