استاد حوزه سرکار خانم هرتمنی در نشست علمی - پزوهشی نقد و بررسی حکم عقد آریایی ها در فقه امامیه گفت :
عقد آریایی بهعنوان یک مراسم نمادین و تشریفاتی در سالهای اخیر مورد توجه برخی زوجهای ایرانی قرار گرفته است. این نوع عقد به زبان فارسی اجرا میشود و شامل سوگندهایی است که عروس و داماد در حضور مهمانان تعهد و وفاداری خود را بیان میکنند. مراسم عقد آریایی هیچگونه اعتبار قانونی یا شرعی ندارد و بیشتر بهعنوان یک سنت فرهنگی جدید در کنار عقد رسمی و شرعی شناخته میشود. از دیدگاه فقه اسلامی، صیغه عقد باید به زبان عربی و با ایجاب و قبول اجرا شود تا مشروعیت آن تضمین شود. ماده ۱۰۶۲ قانون مدنی نیز بیان میکند که نکاح با ایجاب و قبول صورت میگیرد و اشارهای به زبان خاصی نشده است، اما برخی فقها تأکید دارند که صیغه عقد باید به زبان عربی باشد. در نتیجه، عقد آریایی تنها جنبه احساسی و فرهنگی دارد و فاقد حمایت شرعی و قانونی است. رعایت اصول شرعی و قانونی در انجام عقد برای حفظ مشروعیت و صحت آن ضروری است.
