نشست شرح حکمتهای نهج البلاغه توسط معاون پژوهشی مدرسه خانم قدرتی برگزار شد.
در حکمت ۱۴۸ نهج البلاغه امام علی علیه السلام می فرمایند: "انسان زیر زبان خود پنهان است." سخن و بیان، اندیشه و مسیر فکری انسان را نشان می دهد.
یکی از آداب سخن گفتن پرهیز از پرحرفی و زیاده گویی است. در حکمت ۷۱ نهج البلاغه امام علی علیه السلام می فرمایند: "هر گاه عقل کامل شود، سخن کاهش می یابد. بعضی از سخن ها، گفتن و نگفتن شان یکسان است در این زمان، مهم ترین راهکار سخن نگفتن است. در حقیقت هر اندازه بر درجات کمال انسان افزوده گردد، انسان بر نیروی متخیله بیشتر مسلط می شود و کمتر سخن می گوید.
از دیگر آداب سخن گفتن، پرهیز از سخن بدون علم و آگاهی است. در حکمت ۳۸۲ نهج البلاغه امام علی علیه السلام می فرمایند: " آنچه را نمی دانی نگو؛ بلکه همه آنچه را که می دانی نیز نگو." زیرا از اعضای بدن در روز قیامت سوال می شود. ممکن است حرفی زده شود و انسان دچار رذایل اخلاقی شود.
با همه خوبی های سکوت، گاهی هم باید کلام را مقدم داشت، آن جا که سخن، بجا و مفید باشد. از این رو شناخت جای سخن و جای سکوت بسیار مهم است. در حکمت ۱۸۲ امام علی علیه السلام می فرمایند: "خیری در سکوت از سخن حکیمانه نیست، همان طور که خیری در سخن جاهلانه نیست.
