رفتار اجتماعی مطلوب مورد تأیید همه ادیان و جوامع بشری واقع می شود و جزء سرمایه های اجتماعی محسوب می شود افراد در جوامع اسلامی اگر خواهان رفتار مرزی و اجتماعی مطلوبی باشند باید از بهترین الگوها استفاده کنند. سیرحرکتی انسان با توجه به الگوگیری های مناسب در زندگی می تواند خط مشی سعادت انسان گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رویکرد اجتماعی وصیت نامه حضرت علی علیه السلام (نامه47) با ابعاد عبادی عمومی و حقوقی درصدد برآمده رفتارهای اجتماعی مطلوب که در سیره علوی علی الخصوص نامه 47 نهج البلاغه به آن اشاره شده است را برشمرد. این پژوهش با روش تحلیلی تطبیقی و توصیفی رفتارهایی را که در نامه مذکور مشخص شده است را با آیات و روایات تطبیق داده و رویکرد روشنی را تبیین کرده است با توجه به ازدیاد و فراوانی آیات و روایاتی که در مورد مسائل و رفتارهای اجتماعی بیان شده است در این پژوهش از آیات و روایاتی بهره گیری شده است که رویکرد اجتماعی داشته است و از منابع تفسیری بصورتیکه رفتار اجتماعی تبیین شده باشد بهره گیری شده است. نامه 47 نهج البلاغه ویژگی فطری و اکتسابی را که افراد در جامعه می توانند بروز دهند و در نهایت با اصلاح فردی می توانند آرامش داشته باشند را تبیین کرده است. به دلیل منشأ الهی و معنوی این رفتارها و هدف تربیتی که درکلام حضرت علی علیه السلام وجود دارد عمل کردن به این موارد جامعه را در یکپارچگی و همدلی فرد می برد و جامعه را از کاستی ها نجات می دهد هدف از بیان رفتارهای اجتماعی مطلوب رسیدن جامعه به کمال و یک جامعه مستقل اسلامی است که طبق ضوابط الهی اداره شود.
