معاونت پژوهش گزارش کرد؛

پیشرفت زنان روال طبیعی گذشت زمان یا تاثیر انقلاب اسلامی آری یا خیر؟؟»

شناسه خبر : 155486

1402/12/21

تعداد بازدید : 5

توسط : اکرم صالحی

مدرسه علمیه خدیجه کبری (علیها السلام) کرسی آزاد اندیشی« پیشرفت زنان روال طبیعی گذشت زمان یا تاثیر انقلاب اسلامی آری یا خیر؟؟» در مورخ 21/12/1402، با حضور دو استاد حوزه و در جمع اساتید، طلاب و کادر مدرسه برگزار کرد. ابتدای جلسه بعد از قرائت قرآن از سوی معاون پژوهش مدرسه توضیحاتی درباره موضوع و به طور کل شیوه ارائه کرسی ارائه شد. خانم صالحی بررسی موضوع را مشخصا در بازه زمانی بعد از انقلاب و در زمان پهلوی تعریف کردند و اینکه در کرسی هر یک از اساتید می توانند موافق و مخالف و یا نماینده دو نظر و دیدگاه موافق و مخالف باشند.

خانم بیات منفرد (استاد موافق تاثیر انقلاب):

  • حضور اجتماعی زنان در ایران تا قبل از انقلاب در حرمسراها و بعد در زمان دو شاه اخیر حضور در مراکز فساد و مراکز بوده است بعد از انقلاب اسلامی ایران ما با نگاه هویتی و الهی به زن به او نگریسته شده است.

 

  • نکته دیگری که باید در ابتدای بحث طرح شود نگاه رهبران جامعه است . در قبل از انقلاب و بعد از انقلاب به مقوله و مسئله زن به طور مثال در زمان پهلوی نگاه به زن یک نگاه کاملاً ابزاری و جنسیتی بوده است و با توجه به مصاحبه‌ها و عملکرد محمدرضا پهلوی، زنان هیچ جایگاهی در عرصه علم و پیشرفت نداشته‌اند و توان آن را هم نخواهند داشت قدرتی که اسلام در قالب نظام اسلامی به زن داد فرصت ظهور و بروز زنان شاخص را ایجاد کرد. به طور مثال خانم مرضیه حدیدچی بانویی بودند که در کنار مادری فرزندان خود، به عنوان یک نیروی فعال در انقلاب مطرح بودند و حتی به فرماندهی سپاه همدان هم مشغول بودند. نگاه رهبران انقلاب به زن نگاه انسانی است و زن را نیمی از جامعه  سازنده و تربیت کننده نیم دیگر می‌دانند تا جایی که دنیا را در قبال مسئله زن بدهکار می‌دانند. در بخش دیگر از این بررسی‌ها به نگاه آماری در زمینه یشرفت زنان می‌پردازیم. به طور مثال در سال ۵۴ سی و پنج و نیم درصد آمار باسوادی در بین زنان بوده است در صورتی که هم اکنون ۸۴ درصد است دانشگاهیان ما زنان هستند. همچنین فعالیت حوزه‌های خواهران بسیار نادر بوده است در حالی که هم اکنون ما ۲۷۰۰ استاد حوزه مشغول به فعالیت داریم و زنان عضو هیئت علمی ۶.۱۳ درصد یعنی بیش از ۲۰ درصد  از کل اعضا می‌باشد .دانشگاه‌های متعدد و پژوهشکده‌های  مختلفی هستند در سرتاسر کشور که توسط زنان اداره می‌شوند. همچنین بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی که توسط زنان کارآفرین اداره می‌شوند و این در صورتی است که در زمان قبل از انقلاب در انجمن‌های غیر رسمی فقط زنان درباریان و اشراف به صورت محدود فعالیت داشتند. نویسندگان زمان قبل انقلاب قریب به ۱۰ نفر بودند در صورتی که هم اکنون بیش از ۴ هزار نفر نویسنده و حدود 800ناشر زن در این عرصه فعالیت دارند. در عرصه ورزش بانوان قبل از انقلاب ۵ مدال در رقابت‌های آسیایی داشتیم و آن هم به شکل مکشفه و این در حالی است که هم اکنون نزدیک به ۲۰۰ مدال با حفظ نگاه الهی به شأن زن و حفظ حجاب داریم. امید به زندگی معیاری است که آمار آن به خوبی مشهود است از میزان کاهش مرگ و میر مادر و کودک و افزایش عمر بانوان. کل پزشکان قبل از انقلاب در جامعه زنان ۵۹۷ نفر بودند که هم اکنون ۵۰ برابر شده‌اند.

 

 

خانم حاتمی( استاد مخالف ):

  • این آمار وقتی به کار می‌آید که بگوییم خود نظام پرورش دهنده این آمار باشد در حالی که قبل از این انقلاب هم ما نویسنده ، پزشک و ورزشکار زن داشتیم. یعنی این رشد در طی این چند سال و ترقی جمعیت طبیعتاً انجام می‌گرفت آیا با رشد علم و پیشرفت جمعیت از نزدیک به ۳۵ میلیون به ۸۵ میلیون این امر ممکن نبود.
  • نکته دیگر اینکه نباید نظرات رهبران جامعه در این مورد معیار باشد زیرا عیار ما سنجش پیشرفت‌ها بوده است اما در مورد نمونه‌ای که بیان شد باید بگوییم؛ امثال خانم دباغ بسیار محدودند و آیا هم اکنون هم چنین افرادی وجود دارند؟ از طرفی پیشرفت در جامعه انگلستان و فرانسه که تمدن آنها ه ۷۰ یا ۸۰ سال اخیر برمی‌گردد حاکی از این است که حتی با نبود انقلاب اسلامی پیشرفت حاصل می‌شد و نکته مهم این است که ما بایستی در بحث زنان و پیشرفت آنها شاخص معتبری را در نظر بگیریم آیا شاخص ما انجام خانه داری است یا اینکه باید ظهور و بروز زن زن در کسب مسئولیت‌های اجتماعی و سیاسی را در نظر بگیریمیعنی چرا ما بعد از ۴۰ سال وزیر یا رئیس جمهور زن نداریم ؟ و مناصب بالای سیاسی همیشه در گرو مردان است و اگر زن امروز از خانه داری احساس تحقیر می‌کند علت چیست؟

             از کجا می‌توان دانست که این پیشرفت قطعاً بدون انقلاب حاصل نمی شد؟

 

خانم بیات منفرد  :

مشخصه این انقلاب این است که سرعت گیر انحرافات در قبل از انقلاب وجود نداشت هویت و نگاه الهی به زن در کنار پیشرفت‌ها در بعد از انقلاب لحاظ شده است با هویت انحرافی و غلط که باطن آن چیزی جز انحراف و انحلال نقشه انسانی زن می‌باشد و نگاه فمینیستی فقط انحرافات را به صورت فزاینده را در کنار پیشرفت زنان، ایجاد کرده است .

خانم حاتمی:

 زن می‌تواند در کنار خانواده به مناسب بالای سیاسی هم برسد حتی اگر مسلمان نباشد.

 خانم بیات منفرد :

منظور ما رشد زن در همه عرصه‌ها با حفظ نگاه و هویت الهی و حفظ حرمت زن مورد نظر است . و دلیل اینکه چرا زن در جامعه ما به مناصب سیاسی بالا از جمله ریاست جمهوری نمی‌رسد این است که این روند بر اساس فطرت زن و مسئولیت های حساس وی در خانواده صورت گرفته است تا مشکلی برای او در سایر زمینه‌ها ایجاد نشود.

 

 

نتیجه:

در کنار نظرات تو استاد موافق و مخالف باید این نکته در نظر گرفته شود که آیا در مقایسه با سایر انقلاب‌ها، انقلاب اسلامی ایران پیشرفتی در زمینه زنان داشته است یا نه؟ در مقایسه با سایر انقلاب‌ها و در زمان گذشته از انقلاب باید این پیشرفت‌ها را با سایر انقلاب‌ها در جهان مقایسه کرد که آیا در زمان بیش از ۴۰ سال -که البته ۴۰ سال زمان کمی برای ارزیابی یک انقلاب است- باید دید که کدام انقلاب است که در همین زمان توانسته در عرصه زنان به این پیشرفت دست یابد؟ و از طرفی باید این نکته را یعنی مسئله پیشرفت زنان را با سایر همسایه‌های ایران و کشورهای مانند ایران بررسی کرد که آیا آنها هم در همین زمان در همین بازه زمانی به این میزان از پیشرفت دست یافتند؟ که البته این پیشرفت باید با این روح نگاه انسانی به زن هم توأمان باشد و در صورتی که نگاه فقط نگاه جنسیتی باشد پیشرفت زنان از سویی و پیشرفت میزان جرائم علیه زنان هم پیش در کنار آن پیشرفت خواهد یافت.