تعالی اندیشه دینی، پرورش نسل انقلابی
به گزارش روابط عمومی مدرسه علمیه زینب کبری سلام الله علیها، نشست پژوهشی با همکاری مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها با حضور سرکارخانم راضیه مرتضوی با موضوع تعالی اندیشه دینی، پرورش نسل انقلابی برگزار شد.
خانم راضیه مرتضوی در ابتدا بیان کرد: نقش نخبگان در جامعه به دلیل اینکه مبدأ و محرک تحولات بزرگ محسوب می شوند این است که با بکارگیری علم، توان، استعداد و نیروی فکر خود در هر زمینه ای و توجه به توصیه های رهبر برای مدل سازی و الگوسازی پیشر فت و با الگو قرار دادن قرآن و اسلام، جامعه را به سمت پیشرفت اسلامی ایرانی رهنمون سازند.
وی در ادامه با اشاره به سخن رهبری اظهار کرد: رهبری می فرمایند: مسئله‌ی تدوین الگوی اسلامی - ایرانی برای پیشرفت، یکی از مسائل کلان ماست؛
خانم مرتضوی در ادامه ابراز کرد: عرصه‌های این پیشرفت را به‌طور کلّی باید مشخّص کنیم که چهار عرصه‌ی اساسی وجود دارد، که عرصه‌ی زندگی (که شامل عدالت و امنیّت و حکومت و رفاه و این چیزها می شود) یکی از این چهار عرصه است.
وی در اظهار کرد: در درجه‌ی اوّل، پیشرفت در عرصه‌ی فکر است و ما باید جامعه را به سمت یک جامعه‌ی متفکّر حرکت دهیم؛ این هم درس قرآنی است. شما ببینید در قرآن چقدر «لِقَومٍ یَتَفَکَّرُون»، «لِقَومٍ یَعقِلُون»، «أفَلا یَعقِلون»داریم. ما باید جوشیدن فکر و اندیشه‌ورزی را در جامعه‌ی خودمان به یک حقیقت نمایان و واضح تبدیل کنیم. البتّه این از مجموعه‌ی نخبگان شروع خواهد شد، بعد سرریز خواهد شد به آحاد مردم می رسد.
خانم مرتضوی در بیان نقش نخبگاه در راهبری معرفتی جامعه اظهار نمود: در باب محتوای اسلامی، دوستان اشارات خیلی خوبی داشتند. اوّلین مسئله‌ای که باید در نظر گرفته شود، مسئله‌ی مبدأ است، مسئله‌ی توحید است؛ «انّا لله و انّا الیه راجعون».مهم‌ترین مشکل دنیایی که امروز رنگین‌ترینش در غرب متجلّی است و به آن داریم اشاره میکنیم، جدایی از خدا است اعتقاد به خدا و التزام به اعتقاد به خدا لازم است. البتّه شاید اعتقاد ظاهری و صوری و اینها وجود دارد، لیکن به اعتقاد به خدا التزام نیست. اگر مسئله‌ی مبدأ حل شد، بسیاری از مسائل حل خواهد شد.
وی در ادامه با اشاره به آیات قران بیان نمود: «یُسَبِّحُ لَهُ ما فِی السّماوات وَ الأرض»،«وَ لله جُنودُ السَّماواتِ وَ الأرض وَ کانَ اللهُ عَزیزاً حَکیما». وقتی انسان به این مسئله معتقد شد، این عزّت الهی، این توحیدی که این معنا را به ما نشان میدهد، یک نیروی عظیم و تمام‌نشدنی را در اختیار بشر میگ ذارد. «هُوَ اللهُ الّذی لا اِله اِلّا هُو المَلِکُ القُدّوس السَّلامُ المُؤمِنُ المُهَیمِنُ العَزیزُ الجَبّار المُتکَبِّر سُبحانَ الله عَمّا یشرِکُون». وقتی انسان این‌طور توحیدی را معتقد بود، وقتی توانستیم این اعتقاد را در بدنه‌ی زندگىِ خودمان بسط دهیم، این مشکل اساسی بشریّت را حل خواهد کرد.
استاد حوزه بیان کرد: مسئله‌ی دوّمی که مسئله‌ی اساسی است، قضیّه‌ی معاد، قضیّه‌ی محاسبه، قضیّه‌ی تمام نشدن قضایا با زوال جسم -با مرگ- است؛ این خیلی مسئله‌ی مهمّی است؛ اینکه حساب و کتابی در کار است؛ «فَمَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ خَیراً یَرَه». ملّتی که این اعتقاد را داشته باشد و در برنامه‌ی عملی‌اش این معنا باشد که «فَمَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ خَیراً یَرَه. وَ مَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَه»، در زندگی‌اش تحوّل اساسی به وجود خواهد آمد. اعتقاد به امتدادِ نتایج عمل، ایثار و جهاد را معنا می بخشد و منطقی میکند بنابراین مسئله‌ی اصلی، مسئله‌ی توحید و مسئله‌ی معاد است.
در پایان خانم مرتضوی ابراز نمود: مسئله‌ی دیگر، مسئله‌ی انسان است؛ نگاه اسلام به انسان، محور بودن انسان. این موضوع در اسلام خیلی معنای وسیعی دارد. پیدا است انسان اسلامی با انسانی که در فلسفه‌های مادّی غرب و پوزیتیویسم قرن نوزده و اینها مطرح است، بکلّی متفاوت است؛ این یک انسان است، آن یک انسان دیگر است؛ اصلاً تعریف این دو انسان یکی نیست. لذا محور بودن انسان هم در اسلام با محور بودن انسان در آن مکاتب مادّی بکلّی متفاوت است. انسان، محور است.
