در این کرسی آزاد اندیشی خانم مبینی فر مجری کرسی به حضار محترم خیرمقدم گفتند.
موضوع این کرسی نقش پیاده روی اربعین در تعالی روحی و روانی بانوان است. خانم صحرایی ابتدا اشاراتی به جایگاه سخیف تعریف شده زن در شعار زن زندگی آزادی نمودند و سپس با تبیین اهمیت پیاده روی اربعین در ایام فاطمیه و تربیت فاطمی به تشویق بانوان و جوانان جهت شرکت پرشور در پیاده روی اربعین پرداختند.
ایشان ضمن بیان جنبه های روحی و روانی متاثر از پیاده روی اربعین بر زنان به مواردی مانند: تعلق و همبستگی به جریان اربعین،بازتاب ایمان و تقوا ،تاثیرات روحی و روانی بر زنان ،احساس تعلق به جغرافیای عقیدتی بزرگتر و... پرداختند.
سپس در ضمن بیانات به قرائت آیاتی از قرآن و روایاتی از معصومین پرداختند مانند آیه ۳۲ سوره مبارکه حج
((ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ)) بیان کردند؛
استاد رضایی درباره نقد و نظر خانم صحرایی فرمودند: که زیارت اربعین باعث ایجاد آرامش و معنویت در خانم ها خواهد بود.
سوال و اشکال این است که صرف زیارت اربعین چطور می تواند این حالت را داشته باشد؟ آیا تجمع صرف این حالت را دارد؟ اگر جواب مثبت است بس باید مسابقات فوتبال که دهها هزار نفر انسان در یک جا جمع می شوند هم باید چنین اثری داشته باشد. که بدیهی کسی چنین اعتقادی ندارد تجمع اربعین هم هینطور است که هیچ اثری معنوی به صرف تجمع نخواهد بود.
نکته دوم این است که مردم بیشتر در اربعین برای زیارت می روند اگر مکان زیارت شلوغ باشد اثر معنوی کمتری خواهد داشت. و این اثر کم معنوی با ادعایی که خانم صحرایی دارند همخوانی و سازگاری ندارد.
استاد صحرایی در پاسخ به نقد استاد رضایی فرمودند: پیاده روی اربعین، یکی از پدیده های قابل توجه اجتماعی است که توانسته، حامل انگاره های سیاسی و اجتماعی عظیمی باشد.
مناسک جمعی آن هم از نوع دینی در سایر مذاهب و ملل دنیا انجام می شود و اربعین از همین سنخ است و جمعی بودن آن، اهمیتش را دوچندان کرده است؛ اما پیاده روی اربعین از جهات مختلفی با بسیاری از مناسک دینی مثل همان مراسم هندوئیستی که در سؤال مطرح کردید، تفاوت دارد. اولین تفاوت جنبه بین المللی آن است. ما در اربعین شاهد آن هستیم که زائران از کشورهای مختلف دنیا حضور پیدا می کنند. این تکثر ملیتی که ما در ایام صفر در کربلا شاهد هستیم، شاید امری کم نظیر یا بی بدیل باشد.جنبه متمایزکننده دوم در اربعین جمعی بودن این مناسک دینی است. افراد حاضر در این گردهمایی به شدت به یکدیگر گره خوردند و ارتباط عمیقی را با هم برقرار می کنند. کمک کردن، خدمت رسانی، ابراز محبت و… همگی نشانه های قوت ارتباط جمعی این مناسک دینی است؛ چیزی که شاید به این شدت در سایر مراسم های مذهبی دنیا دیده نشود. شاخصه سوم اربعین که ذیل شاخص دوم است، وجه انسانی این آیین است.
نتیجه: پیاده روی اربعین برای زنان یک تجربه تحول آفرین است که علاوه بر تقویت هویت دینی به آنها کمک می کند تا در مواجهه با چالش های روزمره استقامت و پایداری بیشتری از خود نشان دهند. همچنین این رویداد فرصتی برای ایجاد و تقویت پیوندهای اجتماعی و شبکه های حمایتی میان زنان از فرهنگ ها و اقشار مختلف فراهم می کند. از این رو، کتاب حاضر با هدف بررسی تأثیرات معنوی و روان شناختی پیاده روی اربعین بر زنان به تحلیل چگونگی تأثیر این رویداد بر سلامت روان تقویت هویت دینی و افزایش اعتماد به نفس آنان پرداخته است.
