در ابتداجعفری فرق بین کارهای علمی طلاب ودانشجویان را بیان نمودکه دانشجو به بیان واقعیات و صحنه ها را بیان می کند ولی طلبه هم واقعیات را روایت می کندهم پشت صحنه آن واقعیت را بیان می کند.
در ادامه به مسیر یادگیری که هم بایستی شناخت ،آگاهی صورت گیرد وهم از راه عقل،پس ابتدا آگاهی وبعد تفکر وتأمل صورت گیرد ودر مرحله بعد بایستی دست به قلم شویم وآثاری که با قلممان خلق کنیم که مصداق این کلام گهر بار باشد«مداد العلما‌‌ء أفضل من دماء الشهدا»چون اهل علم هستند که راوی حقایق مکنندوزیبایی ها را از دل آیات و روایات استخراج میکنند.
