ابتدا خانم براریان برای تبیین موضوع بحث به تفاوت واژه حجاب و عفاف پرداخت ایشان بیان داشت این دو واژه غالبا در کنار هم می آید باید بدانیم واژه حجاب به معنی پوشش و مسئله فرهنگی محسوب میشود اما عفاف امر درونی و ذاتی است یعنی انسان از درون باید ملزم به این مسئله باشد . گاه در جامعه به خانمهایی بر می خوریم که حجاب دارند ولی عفت ندارند یعنی در رفتار با نامحرم حیا ندارند و گاهی هم برعکس اتفاق می افتد .خداوند برای تقوا پیشگان می فرماید در نگاه کردن به نامحرمان خود را کنترل کنید و به هم زل نزنید و در زمینه فلسفه حجاب می فرماید حجاب کنید تا زنان، با حجاب و با عفت معرفی شوند .
خانم جعفریان منتقد بحث بیان داشتند با توجه به اینکه زنان فطرتا زیبایی دوست دارند ملاک حدود زیبایی که مفسده آور باشد و حرام محسوب شود چیست ؟ در حکم پوشش مراجع تقلید از لباسی منع می کنند که تبرج در آن نباشد اما از نگاه مقلد اگر لباسی حکم تبرج در آن نباشد آیا عرف عقلا معیار تشخیص است یا عرف جامعه ؟ گاهی طلبه پوشیدن لباس روشن را موجب ریبه و فساد نمی داند معیار عقلایی دانستن حکم ، منظور از عقلا کیست؟
خانم براریان در ادامه افزودند در بحث حجاب 5 اصل مطرح است که اکنون ما به دو اصل می پردازیم نوع پوشش ،مقدار پوشش .قرآن حد اقل پوشش را نمایان بودن وجه و کفیین می داند البته بدون زینت باشد .حال طلبه در جایگاهی قرار دارد که چه بخواهد و چه نخواهد با ورود به حوزه مبلغ دین محسوب می شود اگر طلبه ای نسبت به دیگر اعضاء جامعه حجابش شلتر باشد دیگر اعضاء جامعه جلوه گری بیشتری خواهند داشت . ما باید بستر سازی مناسبی مطابق با نیاز های جلوه گری بانوان را طراحی کنیم و به جامعه ارائه دهیم .این مسئله ای است که محققین و طلاب باید بستر مناسب آن راپیدا کرده و برای اجرا به جامعه هدف پیشنهاد کنند.
