طلبه سطح 3 رشته اخلاق و تربیت اسلامی خانم رضوان اشرفی در مورد پایان نامه خود اینگونه بیان کرد: امروزه با گسترش سریع محیط‌های مجازی از قبیل اینترنت، گوشی‌های همراه، شبکه‌های اجتماعی و... محیط تربیتی جدیدی به نام فضای مجازی به وجود آمده که به طور قابل ملاحظه‌ای افراد جامعه را با خود مرتبط کرده است و تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم در مخاطب می‌گذارد. فضای مجازی افق جدیدی است که زندگی انسان امروز را با تغییر و تحولات همراه ساخته است، گسترش فضای مجازی موجب مشارکت و حضور هر چه بیشتر زنان در این فضا شده است از این رو استفاده درست از فضای مجازی توسط کاربران زن یکی از دغدغه‌های نوینی است که توجه اخلاق پژوهان را به خود جلب و انجام پژوهش حاضر را ضروری ساخته است.
وی در ادامه گفت: فضای مجازی در جایگاه یک رسانه و عضو جدایی ناپذیر خانواده‌ها از نظر اخلاقی دارای کارکردی دوگانه است و بر اساس قوت و ضعف آگاهی در استفاده از آن می‌تواند بستر شکل گیری فضایل یا رذایل اخلاقی شود، پدیده تبرج و خودنمایی یک مسئله اجتماعی است که باعث شیوع ناهنجاری‌های اجتماعی، فرهنگی و روانی شده و امنیت اجتماعی و سلامت عمومی جامعه را تهدید می‌کند. این پژوهش به دنبال تبیین مفهوم و مصادیق تبرج، خودنمایی زنان در فضای مجازی و شناخت علل آن کوشیده است مهمترین آسیب هایی را که از این رهگذر دامنگیر خانواده و جامعه می‌شود را شناسایی کند و راهکارهای مناسب برای آن ارائه دهد.
اشرفی در بیان یافته های تحقیق خود گفت: یافته‌های تحقیق نشان دهنده این است که مهمترین عوامل تبرج زنان در فضای مجازی عبارتند از ضعف حیا، عزت نفس ضعیف، بحران هویت، ضعف ایمان، الگوهای ناهنجار، کسب موقعیت، آگاهی نداشتن از عواقب خودنمایی در فضای مجازی می‌باشد، تبرج و خودنمایی زنان در فضای مجازی افزون بر این که خود یک رذیله اخلاقی است پیامد‌های دیگری را نیز به دنبال دارد از آن جمله: از بین رفتن کرامت انسانی زن، تحقیر و تمسخر زن، بدبینی و اختلاف بین همسران، افزایش طلاق عاطفی و واقعی، همچنین تشدید فاصله طبقاتی. برای کاستن از این پیامدها و حل چالش‌ها باید راهکارهای چون ارتقای سطح سواد رسانه، افزایش و تقویت آگاهی‌های دینی و اخلاقی و همچنین فرهنگ سازی و ارائه الگوهای مناسب در این زمینه مورد توجه قرار گیرد.
