نشست پژوهشی با موضوع "بررسی سیره علمی بانو امین"توسط مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها بم با حضور سرکار خانم اطهره شهبازی برگزار شد.
ایشان گفت: بانو مجتهده امین نمونه ی برجسته‌ای از انسانهای تاریخ ساز بود که عمر خودش را در تهذیب و تعلیم و تربیت سپری کرد. اسوه نظم و تقوا بود. با توجه به علاقه‌ای که به تحصیل علم داشت در سن ۲۰ سالگی از اساتید بزرگ علوم مختلف مثل: فقه، اصول، حکمت، فلسفه را فرا گرفت. ایشان در مسیر آموختن علم به وظایف همسرداری هم می پرداخت ایشان با نظم خاصی تمام کارها را مدیریت می کرد. لحظه‌ای را بیهوده نمی گذراند و هیچ موردی را فدای دیگری نمی کرد.
در طول تاریخ تشیع علمای بسیار بزرگی داشتیم که هر یک منشاء تحولات بزرگی در شکل گیری علوم شیعه بوده اند. اما بعضی از این بزرگان همانند خورشید درخشان در میان ستارگان آسمان میدرخشند و همچون مشعل فروزانی فراروی دانشمندان و اندیشمندان هستند. در مورد شخصیت علمی بانو مجتهده امین و کتب منتشر شده از ایشان گرچه سخنهایی گفته شده اما هنوز عمق شخصیت آن بزرگوار شناخته نشده است. ابعاد زندگی بانو امین، تقوا ، عقل ، علم، تزکیه و تهذیب نفس و تخلق به اخلاق الهی است. بعد دیگر از ابعاد وجودیشان نظر های علمی ایشان است که مجالی برای بحث و تحقیق می‌طلبد.
یکی از تالیفات بانو امین کتاب «اربعین هاشمیه» است که در چهل سالگی، چهل حدیث از معصومان را به زبان عربی شرح میدهد. احادیثی که ایشان برگزیده؛ پاسخی برای پرسش های برجای‌مانده آن روز و مبارزهای است با دین ستیزان. ده روایت برای خداشناسی؛ ده روایت از معاشرت های اخلاقی؛ بیست روایت را در احکام الهی شرح میدهد. در این کتاب مسائل مهم اصول، فلسفه اسلامی و روش‌های مهم تربیتی و اخلاقی در آن ذکر شده است. در واقع کلید سعادت بشر در این گنجینه پر بها پنهان است.
خانم شهبازی در ادامه بیان داشت: موفقیت های بانو امین در علوم گوناگون فقه، حکمت، تفسیر به گوش مراکز علمی زیادی در قم و نجف رسیده بود. در سال ۱۳۵۸ قمری آیت الله مرعشی نجفی از بانوی ایرانی خواستار اجازه روایت و اجتهاد می شود چون ایشان را شایسته چنین مقامی می بیند. این اولین اجازه، اجتهاد و روایت است که به نام یک بانو نگاشته می‌شود. این اجازه نامه بعد از امتحانات متعدد و پاسخگویی بانو به سوالات فقهی و اصولی اعطا شده است. در همان ماه اجازه اجتهاد دیگری از سوی آیت الله ابراهیم حسینی شیرازی به دست ایشان می رسد. اجازه نشانگر بالا بودن سطح علم و قدرت استنباط فرد است. بعد از پخش این خبر افراد زیادی با این بانوی فرهیخته دیدار داشتند. علامه طباطبایی، آیت الله مرعشی نجفی، استاد محمد تقی جعفری، شهید مطهری و ... از جمله بزرگانی هستند که با این بانوی فقه و حکمت دیدار داشتند. شهید مطهری می گوید: «بعد از دیدار با بانو امین از ایشان سوالی کردم و وقتی او شروع به پاسخگویی کرد، دیدم من باید دست و پای خود را جمع کنم.»
از تألیفات دیگر ایشان «کتاب مخزن الئالی فی مناقب مولی الوالموالی» است. در این کتاب می‌نویسد: پس از یأس و ناامیدی در دریای فکر فرو رفتم ناگاه این حدیث را متذکر گشتم که: «ما لا یدرک کله لا یترک کله» نباید چیزی را که مقدور اوست ترک کند به خاطر چیزی که مقدور او نیست. پس گستاخانه متعرض این شدم که شمه‌ای از فضایل و مناقب آن حضرت را بیان کنم. در این کتاب نام های حضرت علی علیه السلام، اخلاق و منش و شمایل آن حضرت بیان شده است.
بانو امین مقالاتی در مورد حجاب نوشته اند.ایشان دلایل عقلی و نقلی حجاب را با زبان ساده در کتاب روش خوشبختی بیان می کند. مبارزه با قانون ننگین کشف حجاب از سوی بانوی ایرانی از دو طریق صورت گرفت: 1. با حاضر نشدن در مجالس مورد نظر دولت و هجرت کردن به قم و خارج نشدن از خانه برای حفظ حجاب؛ 2.تبیین مسئله و وسعت بخشیدن به سطح معرفت مردم و تبلیغ زبانی. زمانی که زنان خواسته یا ناخواسته به صورت نیمه عریان در منظر عموم ظاهر می‌شدند هر صبح چهارشنبه در منزل این بانوی فرهیخته بیش از ۵۰۰ بانوی محجبه جمع می شدند این حرکت مرحوم همت والای این بانوی ایرانی بود.
استاد حوزه در پایان با اشاره به سایر تالیفات بانو امین گفت: کتاب« سیر و سلوک» ایشان حاصل احساس وظیفهی بانو در آن دوران است که پس از طوفان عظیم کشف حجاب و ویرانی‌های اعتقادی و اخلاقی بعد از آن نوشته است. بانو با این کتاب در واقع پل ارتباطی برای انسان ها ایجاد می کند تا از طریق پیمودن راه صحیح به سعادت حقیقی برسند. بانو امین موانع سعادت را چهار مورد می‌داند.آنچه راه سعادت و سلامت روحی و روانی را بر ما دشوار می سازد عبارتند از: ۱.خود را نمی شناسیم و قدر خویش را نمی‌دانیم؛ ۲.سعادت و خوشبختی را در امور ظاهری دنیا می بینیم؛ ۳.فکر می‌کنیم برای شناخت از راه ظاهر و قالب ظاهری میتوان استفاده کرد؛ ۴.گمان می‌کنیم شناخت واقعی خداوند با نور قلبی و بصیرت باطنی تنها به پیامبر و ائمه علیهم السلام اختصاص دارد.
