معاون پژوهش مؤسسه آموزش عالی ام الائمه (س) در تفسیر بیانی از امام حسین (ع) در مورد "عبرت و اشک" به نقل از آیت الله جوادی آملی در تاریخ12 /6/1401 این گونه آوردند.
حضرت اباعبدالله علیه السلام در بیانی فرموند:«أنا قتیل العبرات». من برای دو چیز شهید شدم؛ هم برای عبرت و هم برای اشک. عبرت گرفتن به آن عزاداری می گویند که حرکت کند، پویا باشد، از جهل به علم و از جهالت به هدایت.
آن عزاداری که تنها تماشا می کند. او اهل عبرت نیست او فقط می نالد، اهل اشک است، دو روز از عاشورا سپری شد برای او دیگر اثری ندارد چون او عبرت نگرفت و عبور نکرد و تنها تماشا کرد. اصرار قرآن کریم بر این است که «فَاعتبروا» عبرت بگیرید، آدم ایستا که اهل عبرت نیست. آن که عبور کرد از رذیلت به فضیلت و فرشته خوی شد او عبرت گرفته است. پس کمال در این است که عبرت با عبره همراه باشد.
