حجت الاسلام والمسلمین نقیه ضمن تبریک به مناسبت هفته ی پژوهش، با بیان تعریف مختصری از امرپژوهش گفت: پژوهش اساسا مجموعه فعالیت های منظم و روشمندی است که به منظور تولید دانش و توسعه ی مرزهای آن بکار می رود. یعنی مجموعه فعالیت هایی که با قصد بر طرف کردن ابهامات و مجهولات در عرصه های علمی رخ می دهد؛ تا بتوانیم مسئله ای را به مسئله های علم اضافه کنیم، عرصه ی ناپیموده ای را بپیمائیم و به مسئله ای که تا این زمان کمتر به آن پرداخته شده است بپردازیم. وی با تاکید بر تفاوت تالیف و پژوهش افزود: جمع آوری مطالب و تحقیقات افرادی که زحمت برای ثبت آن کشیده اند پژوهش نیست،تالیف و گرد آوری است.
حجت الاسلام والمسلمین نفیه با استناد بر چند روایت، به بیان جایگاه و ارزش تحقیق و پژوهش در اسلام پرداخت و اظهار داشت: حضرت علی(علیه السلام) می فرمایند: لَا ینفع إِجتهاد بغیر تحقیق: تلاشی که بدون حقیقت یابی نباشد فایده ای ندارد. یعنی عمل گرا هستیم اما این عمل پشتیبانی فکری و پژوهشی ندارد.
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله)همچنین می فرمایند:
«المؤمن اذا مات و ترك ورقه واحده عليها علمٌ تكون تلك ورقة يوم القيامة ستراً فيما بينه و بين النار و اعطاه الله تبارك و تعالي بكل حرفٍ مكتوبٍ عليها مدينةً أوسع من الدنيا سبع مرات»؛ اگر مؤمن از دنيا برود و يك ورقه از خودش باقي بگذارد كه بر آن علمي نوشته شده باشد روز قيامت اين ورقه حائل و ساتر و حاجب است بين او بين آتش، نه تنها مانع از آتش است بلكه خداوند تبارك و تعالي در عوض هر حرفي كه بر آن ورقه نوشته است شهري وسيع تر از دنيا به اندازه هفت برابر به او اعطا مي فرمايد. این بهایی است که اگر بخواهیم توصیفش کنیم در مخیله انسان نمی‌گنجد. حال فرض کنید اگر یک پایان نامه، کتاب و مقاله‌ی خوب نوشته شود؛ خداوند تبارک تعالی آن ارزش را برای او قرار داده ست.
استاد گرامی در پایان سخنان خود به بیان آسیب شناسی و ضرورت های پژوهش پرداخت و‌گفت: ارتقاء روش تحقیق، پژوهش های گروهی، مطالعات بین رشته ای، مطالعات تطبیقی، هم افزایی در پژوهشگاه ها و جلوگیری از کار های موازی، استفاده از ابزارهای پژوهشی، ارزش شدن و هنجار شدن پژوهش ها در حوزه، تقویت نشاط در پژوهش، تعریف فرایند های پژوهشی در همه سطوح تحصیلی، توجه به کیفیت در پژوهش، ارتباط با مراکز پژوهشی و ارج نهادن به توانمندی خواهران پژوهشگر از جمله ضرورت هایی است که در امر پژوهش انتظار می رود به آن توجه شود.
