پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

سقط جنين يكي از مشكلاتي است كه تنها به حوزه تصميمگيري مادر يا خانواده محدود نميگردد و تبعات سقط يا عدم سقط جنين تمام جامعه را در بر ميگيرد كه هميشه موافقان و مخالفان فراواني را داشته است كه هر يك براي اثبات نظر خود به دلايل مختلف و فراواني استناد كرده اند، چراكه فقها يا نظريه سن جنين را از مراحل ديه سقط جنين ميدانند يا ولوج روح يا تكميل اعضا. يافتههاي اين پايان نامه با توجه به مبناي حكم فقها كه سن جنين يا ولوج روح يا تكميل اعضاست بيانگر اين است كه ديه جنين از بيست دينار شروع مي شود تا هزار دينار. به اين معنا كه اگر نطفه بوده و كسي آن را سقط كند در صورت اثبات بيست دينار ديه اوست و اگر علقه باشد چهل دينار مي شود. اگر مضغه است ديه اش شصت دينار مي باشد. اگر استخوان پيدا كرده است هشتاد دينار است اگر گوشت در آن روييده است ديه اش صد دينار مي شود. در صورتي كه روح در جنين حلول كرده، نصف ديه كامل، و در صورتي كه بگويند روح در جنين حلول نكرده، نصف صد دينار بايد پرداخت شود. ديه جنين قبل از ولوج روح، برعهده جاني است اما بعد از ولوج روح ديه عمد وشبه عمد برعهده جاني و ديه خطايي بر عهده عاقله مي باشد. بدين جهت اين پايان نامه با روش توصيفي – تحليلي و با ابزار كتابخانه اي به بررسي موضوع ديدگاه فقها در مورد ديه مراحل سقط جنين مي پردازد با اين هدف كه ديدگاه فقهايي كه سن جنين يا ولوج روح يا تكميل اعضا را از مراحل ديه سقط جنين مي دانند را بيان كند. فقها معتقدند ديه جنين علاوه بر مادر به ديگر ورثه نيز به ارث مي رسد مگر اين كه مادر، باعث سقط شده باشد كه در اين صورت مادر موظف است ارث را به ديگر ورثه پرداخت كند.