پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

فقه اسلامي در دو بعد فردي و اجتماعي مسائل مربوط به زن را مورد بررسي قرار داده است. يكي از مسائل اجتماعي در حوزه زن، حقوق سياسي زن است و به خصوص حق شورا، حق امر به معروف و نهي از منكر و حق مشاركت سياسي از جمله مهمترين حقوقي هستند كه در عرصه سياست جايگاه خاصي دارند. اين سه حق در مباحث فقهي به خصوص در نوشتارهاي فقهي بعد از انقلاب اسلامي بسيار مورد توجه بوده و انديشمندان اسلامي نيز به تفصيل در مورد آن سخن گفته‌اند. آنچه در اين نوشتار مورد نظر است، بررسي فقهي اين سه حق، بر مبناي ادله فقهي است و بالطبع ديدگاه فقها و نظريات مختلف در اين خصوص نيز مورد بررسي قرار خواهد گرفت. روش اين نوشتار تحليلي توصيفي است و تكيه بر منابع كتابخانه اي دارد. حاصل اين نوشتار اين است كه حق شورا، حق امر به معروف و نهي از منكرو حق مشاركت سياسي از حقوق مسلم زن در فقه اسلامي هستند، اثبات اين سه حق با استناد به آيات مختلف از قرآن كريم و روايات متعدد و در مواردي با استناد به سيره معصومين يا سيره عقلا امكان پذير است. همچنين به دست آمد كه رواياتي كه به ظاهر مخالفت با حقوق سياسي زن دارند، از جهت سند يا دلالت داراي اشكالاتي هستند و مورد پذيرش بسياري از فقها قرار نگرفته اند. نظريات انديشمندان اسلامي به خصوص انديشمندان معاصر در اين زمينه نيز مؤيدي بر ادله فقهي در اين خصوص است.